Jobi 35

1 Elihu vazhdoi të flasë dhe tha:

Ještě mluvil Elihu, a řekl:

2 “A të duket një gjë e drejtë kur thua: “Jam më i drejtë se Perëndia”?

Domníváš-liž se, že jsi to s soudem řekl: Spravedlnost má převyšuje Boží?

3 Në fakt ke thënë: “Ç’dobi ke? Çfarë dobie do të kisha nga mëkati im?”.

Nebo jsi řekl: Co mi prospěje, jaký užitek budu míti, bych i nehřešil?

4 Do të të përgjigjem ty dhe miqve të tu bashkë me ty.

Já odpovím tobě místně, i tovaryšům tvým s tebou.

5 Sodite qiellin dhe shiko me kujdes; shih retë, që ndodhen më lart se ti.

Pohleď na nebe a viz, anobrž spatř oblaky, vyšší, než-lis ty.

6 Në qoftë se ti mëkaton, çfarë efekti ka mbi të? Në qoftë se ti i shumëzon prapësitë e tua çfarë dëmi i shkakton?

Jestliže bys hřešil, co svedeš proti němu? A byť se i rozmnožily nešlechetnosti tvé, co mu uškodíš?

7 Në rast se je i drejtë, çfarë i jep, ose çfarë merr ai nga dora jote?

Budeš-li spravedlivý, čeho mu udělíš? Aneb co z ruky tvé vezme?

8 Ligësia jote mund të dëmtojë vetëm një njeri si ti, dhe drejtësia jote mundet t’i sjellë vetëm dobi birit të një njeriu.

Každémuť člověku bezbožnost jeho uškodí, a synu člověka spravedlnost jeho prospěje.

9 Ngrihet zëri për numrin e madh të shtypjeve, ngrihet zëri për të kërkuar ndihmë për shkak të dhunës së të fuqishmëve;

Z množství nátisk trpících, kteréž k tomu přivodí, aby úpěli a křičeli pro ukrutnost povýšených,

10 por asnjeri nuk thotë: “Ku është Perëndia, krijuesi im, që natën të jep këngë gëzimi,

Žádný neříká: Kde jest Bůh stvořitel můj? Ješto on dává zpěv i v noci.

11 që na mëson më tepër gjëra se sa kafshëve të fushave dhe na bën më të urtë se zogjtë e qiellit?”

On vyučuje nás nad hovada zemská, a nad ptactvo nebeské moudřejší nás činí.

12 Kështu ngrihen zëra, por ai nuk përgjigjet për shkak të krenarisë së njerëzve të këqij.

Tehdáž volají-li pro pýchu zlých, nebývají vyslyšáni.

13 Me siguri Perëndia nuk ka për t’i dëgjuar ligjëratat boshe dhe i Plotfuqishmi nuk do t’jua vërë veshin.

A jistě žeť ošemetnosti nevyslýchá Bůh silný, a Všemohoucí nepatří na ni.

14 Edhe sikur ti të thuash se nuk e shikon atë, çështja jote qëndron para tij, dhe ti duhet të presësh.

Mnohem méně, jestliže díš: Nepatříš na to. Sám s sebou vejdi v soud před ním, a doufej v něho.

15 Por tani, duke qenë se në zemërimin e tij ai nuk dënon dhe nuk u jep shumë rëndësi shkeljeve,

Ale nyní poněvadž nic není těch věcí, navštívil jej hněv jeho; nebo nechce znáti hojnosti této veliké.

16 Jobi hap kot buzët dhe mbledh fjalë që nuk kanë arsye”.

A protož marně Job otvírá ústa svá, hloupě rozmnožuje řeči své.