< Jobi 34 >

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:
Eliú respondeu mais, dizendo:
2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!
Ouvi, vós sábios, minhas palavras; e vós, inteligentes, dai-me ouvidos.
3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.
Porque o ouvido prova as palavras, assim como o paladar experimenta a comida.
4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.
Escolhamos para nós o que é correto, [e] conheçamos entre nós o que é bom.
5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.
Pois Jó disse: Eu sou justo, e Deus tem me tirado meu direito.
6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.
Por acaso devo eu mentir quanto ao meu direito? Minha ferida é dolorosa mesmo que eu não tenha transgressão.
7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,
Que homem há como Jó, que bebe o escárnio como água?
8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?
E que caminha na companhia dos que praticam maldade, e anda com homens perversos?
9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.
Porque disse: De nada aproveita ao homem agradar-se em Deus.
10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
Portanto vós, homens de bom-senso, escutai-me; longe de Deus esteja a maldade, e do Todo- Poderoso a perversidade!
11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
Porque ele paga ao ser humano [conforme] sua obra, e faz a cada um conforme o seu caminho.
12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.
Certamente Deus não faz injustiça, e o Todo-Poderoso não perverte o direito.
13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?
Quem o pôs para administrar a terra? E quem dispôs a todo o mundo?
14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
Se ele tomasse a decisão, e recolhesse para si seu espírito e seu fôlego,
15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.
Toda carne juntamente expiraria, e o ser humano se tornaria em pó.
16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.
Se pois há [em ti] entendimento, ouve isto: dá ouvidos ao som de minhas palavras.
17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?
Por acaso quem odeia a justiça poderá governar? E condenarás tu ao Poderoso Justo?
18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.
Pode, por acaso, o rei ser chamado de vil, [e] os príncipes de perversos?
19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
[Quanto menos] a aquele que não faz acepção de pessoas de príncipes, nem valoriza mais o rico que o pobre! Pois todos são obras de suas mãos.
20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
Em um momento morrem; e à meia noite os povos são sacudidos, e passam; e o poderoso será tomado sem ação humana.
21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
Porque seus olhos estão sobre os caminhos do homem, e ele vê todos os seus passos.
22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.
Não há trevas nem sombra de morte em que os que praticam maldade possam se esconder.
23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
Pois ele não precisa observar tanto ao homem para que este possa entrar em juízo com Deus.
24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
Ele quebranta aos fortes sem [precisar de] investigação, e põe outros em seu lugar.
25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;
Visto que ele conhece suas obras, de noite os trastorna, e ficam destroçados.
26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
Ele os espanca à vista pública por serem maus.
27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
Pois eles se desviaram de segui-lo, e não deram atenção a nenhum de seus caminhos.
28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.
Assim fizeram com que viesse a ele o clamor do pobre, e ele ouvisse o clamor dos aflitos.
29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,
E se ele ficar quieto, quem [o] condenará? Se ele esconder o rosto, quem o olhará? [Ele está] quer sobre um povo, quer sobre um único ser humano,
30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
Para que a pessoa hipócrita não reine, [e] não haja ciladas ao povo.
31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;
Por que [não tão somente] se diz: Suportei [teu castigo] não farei mais o que é errado;
32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?
Ensina-me o que não vejo; se fiz alguma maldade, nunca mais a farei?
33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
Será a recompensa da parte dele como tu queres, para que a recuses? És tu que escolhes, e não eu; o que tu sabes, fala.
34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:
As pessoas de entendimento dirão comigo, e o homem sábio me ouvirá;
35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.
Jó não fala com conhecimento, e a suas palavras falta prudência.
36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,
Queria eu que Jó fosse provado até o fim, por causa de suas respostas comparáveis a de homens malignos.
37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.
Pois ao seu pecado ele acrescentou rebeldia; ele bate as mãos [de forma desrespeitosa] entre nós, e multiplica suas palavras contra Deus.

< Jobi 34 >