Jobi 34
1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:
Og Elihu tok til ords og sagde:
2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!
«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!
3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.
For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.
4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.
So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!
5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.
For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;
6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.
tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»
7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,
Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,
8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?
som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?
9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.
For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»
10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.
11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.
12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.
Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.
13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?
Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?
14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,
15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.
då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.
16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.
Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!
17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?
Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?
18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.
Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»
19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?
20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.
21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;
22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.
det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.
23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.
24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.
25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;
Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.
26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,
27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -
28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.
so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.
29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,
Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,
30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.
31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;
For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.
32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?
Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»
33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.
34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:
Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:
35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.
«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»
36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,
Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!
37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.
For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»
