Jobi 34
1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:
Og Elihu tok atter til orde og sa:
2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!
Hør mine ord, I vise, og lån mig øre, I forstandige!
3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.
Øret prøver jo ord, likesom ganen smaker mat.
4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.
La oss velge det som er rett; la oss sammen søke å finne ut hvad der er godt!
5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.
Job har jo sagt: Jeg er rettferdig, og Gud har tatt min rett fra mig;
6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.
tross min rett skal jeg være en løgner; en drepende pil har rammet mig, enda der ingen brøde er hos mig.
7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,
Hvem er en mann som Job, han som drikker bespottelse som vann
8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?
og gir sig i lag med dem som gjør ondt, og søker omgang med ugudelige menn?
9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.
For han har sagt: En mann har intet gagn av at han holder vennskap med Gud.
10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
Derfor, I forstandige, hør på mig! Det være langt fra Gud å gjøre noget syndig og fra den Allmektige å være urettferdig!
11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
Han lønner mennesket efter dets gjerninger og gjengjelder mannen efter hans ferd.
12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.
Ja sannelig, Gud gjør ikke noget syndig, og den Allmektige forvender ikke retten.
13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?
Hvem har overgitt jorden til hans varetekt, og hvem har overlatt hele jorderike til ham?
14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
Dersom han bare vilde tenke på sig selv og dra sin Ånd og sin ånde til sig igjen,
15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.
da skulde alt kjød opgi ånden på én gang, og mennesket bli til støv igjen.
16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.
Men gi nu akt og hør på dette, lytt nøye til mine ord!
17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?
Kan vel en som hater retten, være hersker? Eller tør du fordømme den Rettferdige, den Mektige?
18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.
Sier vel nogen til en konge: Din niding, eller til en fyrste: Du ugudelige?
19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
Gud tar jo ikke parti for fyrster og akter ikke en rik høiere enn en fattig? De er jo alle hans henders verk.
20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
I et øieblikk dør de, midt om natten; folket raver og forgår, og den mektige rykkes bort, ikke ved menneskehånd.
21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
For hans øine vokter på hver manns veier, og han ser alle hans skritt;
22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.
det finnes intet mørke og ingen dødsskygge hvor de som gjør ondt kan skjule sig;
23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
Gud har ikke nødig å gi lenge akt på en mann før han må møte for Guds dom.
24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
Han knuser de mektige uten å granske deres sak og setter så andre i deres sted.
25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;
Ja, han kjenner deres gjerninger, og han slår dem ned om natten så de går til grunne.
26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
Han tukter dem som ugjerningsmenn, på et sted hvor alle kan se det;
27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
for derfor vek de bort fra ham og aktet ikke på nogen av hans veier,
28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.
forat de skulde la de fattiges skrik komme for ham, forat han skulde høre de undertryktes rop.
29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,
Lar han være å skride inn, hvem tør da fordømme ham? Skjuler han sitt åsyn, hvem får da se ham? Både med et folk og med et enkelt menneske gjør han jo således,
30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
forat et gudløst menneske ikke skal herske, forat det ikke skal være snarer for folket.
31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;
For har vel et slikt menneske nogensinne sagt til Gud: Jeg har vært overmodig, jeg vil herefter ikke gjøre det som ondt er;
32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?
det jeg ikke ser, det må du lære mig; har jeg gjort urett, så vil jeg ikke gjøre det mere?
33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
Skulde han vel gjengjelde efter ditt tykke? Du har jo klandret ham. Så må du velge og ikke jeg, og hvad du vet, får du si.
34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:
Forstandige menn vil si til mig, ja hver vismann som hører på mig:
35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.
Job taler uten skjønnsomhet, og hans ord er ikke forstandige.
36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,
Gid Job måtte bli prøvd uavlatelig, fordi han har svart på onde menneskers vis!
37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.
For til sin synd legger han brøde; her iblandt oss klapper han i hendene og bruker mange ord om Gud.
