Jobi 34
1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:
Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!
Audite, sapientes, verba mea: et eruditi, auscultate me.
3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu dijudicat.
4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.
Judicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.
Quia dixit Job: Justus sum, et Deus subvertit judicium meum.
6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.
In judicando enim me mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,
Quis est vir ut est Job, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?
qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
Ideo, viri cordati, audite me: absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
Opus enim hominis reddet ei, et juxta vias singulorum restituet eis.
12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet judicium.
13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem quem fabricatus est?
14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei:
17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?
numquid qui non amat judicium sanari potest? et quomodo tu eum qui justus est in tantum condemnas?
18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.
Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios;
19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
qui non accipit personas principum, nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem: opus enim manuum ejus sunt universi.
20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi: et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
Oculi enim ejus super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.
Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem,
23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in judicium.
24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;
Novit enim opera eorum, et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
Quasi impios percussit eos in loco videntium:
27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias ejus intelligere noluerunt:
28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.
ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum, et super gentes, et super omnes homines?
30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?
Si erravi, tu doce me; si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.
Job autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,
Pater mi, probetur Job usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis:
37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.
quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad judicium provocet sermonibus suis Deum.
