Jobi 34

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:

엘리후가 말을 이어 가로되

2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!

지혜 있는 자들아 내 말을 들으며 지식 있는 자들아 내게 귀를 기울이라

3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

입이 식물의 맛을 변별함 같이 귀가 말을 분별하나니

4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

우리가 스스로 옳은 것은 택하고 무엇이 선한가 우리끼리 알아보자

5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.

욥이 말하기를 내가 의로우나 하나님이 내 의를 제하셨고

6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.

내가 정직하나 거짓말장이가 되었고 나는 허물이 없으나 내 상처가 낫지 못하게 되었노라 하니

7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

어느 사람이 욥과 같으랴 욥이 훼방하기를 물마시듯 하며

8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?

악한 일을 하는 자들과 사귀며 악인과 함께 다니면서

9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.

이르기를 사람이 하나님을 기뻐하나 무익하다 하는구나

10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!

그러므로 너희 총명한 자들아 내 말을 들으라 하나님은 단정코 악을 행치 아니하시며 전능자는 단정코 불의를 행치 아니하시고

11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.

사람의 일을 따라 보응하사 각각 그 행위대로 얻게 하시나니

12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

진실로 하나님은 악을 행치 아니하시며 전능자는 공의를 굽히지 아니하시느니라

13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?

누가 땅을 그에게 맡겼느냐 누가 온 세계를 정하였느냐

14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,

그가 만일 자기만 생각하시고 그 신과 기운을 거두실진대

15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

모든 혈기 있는 자가 일체로 망하고 사람도 진토로 돌아가리라

16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.

만일 총명이 있거든 이것을 들으며 내 말소리에 귀를 기울이라

17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?

공의를 미워하는 자시면 어찌 치리하시겠느냐 의롭고 전능하신 자를 네가 정죄하겠느냐

18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.

그는 왕에게라도 비루하다 하시며 귀인들에게라도 악하다 하시며

19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.

왕족을 외모로 취치 아니하시며 부자를 가난한 자보다 더 생각하지 아니하시나니 이는 그들이 다 그의 손으로 지으신 바가 됨이니라

20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.

그들은 밤중 순식간에 죽나니 백성은 떨며 없어지고 세력 있는 자도 사람의 손을 대지 않고 제함을 당하느니라

21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.

하나님은 사람의 길을 주목하시며 사람의 모든 걸음을 감찰하시나니

22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.

악을 행한 자는 숨을 만한 흑암이나 어두운 그늘이 없느니라

23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.

하나님은 사람을 심판하시기에 오래 생각하실 것이 없으시니

24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

세력 있는 자를 조사할 것 없이 꺾으시고 다른 사람을 세워 그를 대신하게 하시느니라

25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;

이와 같이 그들의 행위를 아시고 그들을 밤 사이에 엎으신즉 멸망하나니

26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,

그들을 악한 자로 여겨 사람의 목전에서 치심은

27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,

그들이 그를 떠나고 그의 모든 길을 무관히 여김이라

28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.

그들이 이와 같이 하여 가난한 자의 부르짖음이 그에게 상달케하며 환난 받는 자의 부르짖음이 그에게 들리게 하느니라

29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,

주께서 사람에게 평강을 주실 때에 누가 감히 잘못하신다 하겠느냐 주께서 자기 얼굴을 가리우실 때에 누가 감히 뵈올 수 있으랴 나라에게나 사람에게나 일반이시니

30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?

이는 사특한 자로 권세를 잡아 백성을 함해하지 못하게 하려 하심이니라

31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;

누가 하나님께 아뢰기를 내가 징계를 받았사오니 다시는 범죄치 아니하겠나이다

32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?

나의 깨닫지 못하는 것을 내게 가르치소서 내가 악을 행하였으면 다시는 아니하겠나이다 한 자가 있느냐

33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.

하나님이 네 뜻대로 갚으셔야 하겠다고 네가 그것을 싫어하느냐 그러면 네가 스스로 택할 것이요 내가 할 것이 아니니 너는 아는 대로 말하라

34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:

총명한 자와 내 말을 듣는 모든 지혜 있는 자가 필연 내게 이르기를

35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.

욥이 무식하게 말하니 그 말이 지혜 없다 하리라

36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,

욥이 끝까지 시험받기를 내가 원하노니 이는 그 대답이 악인과 같음이라

37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.

그가 그 죄 위에 패역을 더하며 우리 중에서 손뼉을 치며 하나님을 거역하는 말을 많이 하는구나