Jobi 34

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:

ED Elihu proseguì a parlare, e disse:

2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!

[Voi] savi, udite i miei ragionamenti; E [voi] intendenti, porgetemi l'orecchio.

3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

Perciocchè l'orecchio esamina i ragionamenti, Come il palato assapora ciò che si deve mangiare.

4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

Proponiamoci la dirittura, Giudichiamo fra noi che cosa [sia] bene.

5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.

Conciossiachè Giobbe abbia detto: Io son giusto; Iddio mi ha tolta la mia ragione.

6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.

Mentirei io intorno alla mia ragione? La saetta, con la quale son ferito, [è] dolorosissima, Senza [che vi sia] misfatto [in me].

7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

Quale [è] l'uomo simile a Giobbe, [Che] beve lo scherno come acqua?

8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?

E [che] cammina in compagnia con gli operatori d'iniquità, E va con gli uomini empi?

9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.

Perciocchè egli ha detto: L'uomo non fa niun profitto Di rendersi grato a Dio.

10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!

Perciò, uomini di senno, ascoltatemi; Tolga Iddio che vi sia empietà in Dio, O perversità nell'Onnipotente.

11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.

Perciocchè egli rende all'uomo [secondo] l'opera sua, E fa trovare a ciascuno secondo la sua via.

12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

Sì veramente Iddio non opera empiamente, E l'Onnipotente non perverte la ragione.

13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?

Chi gli ha commesso il governo della terra? E chi [gli] ha imposta [la cura del] mondo tutto intiero?

14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,

Se egli ponesse mente all'uomo, Egli ritrarrebbe a sè il suo alito, ed il suo soffio;

15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

Ogni carne insieme trapasserebbe, E l'uomo ritornerebbe nella polvere.

16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.

Se pur [tu hai] del senno, ascolta questo; Porgi l'orecchio alla voce de' miei ragionamenti.

17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?

Di vero, colui che odia la dirittura signoreggerebbe egli? E condannerai tu colui che è sommamente giusto?

18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.

Direbbesi egli ad un re: Scellerato? E a' principi: Empio?

19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.

[Quanto meno a colui] che non ha riguardo alla qualità de' principi, Ed [appo cui] non è riconosciuto il possente, Per essere antiposto al povero, Perchè essi tutti [sono] opera delle sue mani?

20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.

Essi muoiono in un momento, E di mezza notte [tutto] un popolo è conquassato, e perisce; E il potente è tolto via senza [opera di] mani.

21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.

Perciocchè gli occhi suoi [son] sopra le vie dell'uomo, Ed egli vede tutti i passi di esso.

22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.

Non [vi è] oscurità, nè ombra di morte alcuna, Ove si possan nascondere gli operatori d'iniquità.

23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.

Perciocchè [Iddio] non ha [più] riguardo all'uomo, Quando esso è per venire in giudicio davanti a lui.

24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

Egli fiacca i possenti incomprensibilmente, E ne costituisce altri in luogo loro.

25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;

Perciò, conoscendo egli le opere loro, Nel girar d'una notte son fiaccati,

26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,

Egli li sbatte come empi, In luogo di molti spettatori;

27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,

Perciocchè si son rivolti indietro da lui, E non hanno considerate tutte le sue vie;

28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.

Facendo pervenire infino a lui il grido del povero, E facendogli udire lo strido degli afflitti.

29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,

Se egli rimanda in pace, chi condannerà? E [se] nasconde la sua faccia, chi lo riguarderà? O sia una nazione [intiera], o un uomo [solo];

30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?

Acciocchè l'uomo profano non regni [più] E che il popolo non [sia più tenuto] ne' lacci.

31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;

Certo [ei ti si conveniva indirizzarti] a Dio, dicendo: Io ho portato [la pena]; io non peccherò più.

32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?

[Se vi è alcuna cosa], oltre a ciò che io veggo, mostramelo; Se io ho operato perversamente, io non continuerò più.

33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.

Vorresti tu, ch'egli ti facesse la retribuzione di ciò ch'[è proceduto] da te? Sei tu che rifiuti ed eleggi, non già io; Di' pure ciò che tu sai.

34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:

Gli uomini di senno diranno meco, E l'uomo savio mi acconsentirà,

35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.

Che Giobbe non parla con conoscimento, E che le sue parole non sono con intendimento.

36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,

O padre mio, sia pur Giobbe provato infino all'ultimo, Per cagione delle sue repliche, simili a quelle degli uomini iniqui.

37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.

Perciocchè [altrimenti] egli aggiungerà misfatto al suo peccato, Si batterà a palme fra noi, E moltiplicherà le parole sue contro a Dio.