Jobi 34

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:

ויען אליהוא ויאמר׃

2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!

שמעו חכמים מלי וידעים האזינו לי׃

3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

כי אזן מלין תבחן וחך יטעם לאכל׃

4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

משפט נבחרה לנו נדעה בינינו מה טוב׃

5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.

כי אמר איוב צדקתי ואל הסיר משפטי׃

6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.

על משפטי אכזב אנוש חצי בלי פשע׃

7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

מי גבר כאיוב ישתה לעג כמים׃

8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?

וארח לחברה עם פעלי און וללכת עם אנשי רשע׃

9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.

כי אמר לא יסכן גבר ברצתו עם אלהים׃

10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!

לכן אנשי לבב שמעו לי חללה לאל מרשע ושדי מעול׃

11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.

כי פעל אדם ישלם לו וכארח איש ימצאנו׃

12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

אף אמנם אל לא ירשיע ושדי לא יעות משפט׃

13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?

מי פקד עליו ארצה ומי שם תבל כלה׃

14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,

אם ישים אליו לבו רוחו ונשמתו אליו יאסף׃

15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

יגוע כל בשר יחד ואדם על עפר ישוב׃

16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.

ואם בינה שמעה זאת האזינה לקול מלי׃

17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?

האף שונא משפט יחבוש ואם צדיק כביר תרשיע׃

18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.

האמר למלך בליעל רשע אל נדיבים׃

19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.

אשר לא נשא פני שרים ולא נכר שוע לפני דל כי מעשה ידיו כלם׃

20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.

רגע ימתו וחצות לילה יגעשו עם ויעברו ויסירו אביר לא ביד׃

21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.

כי עיניו על דרכי איש וכל צעדיו יראה׃

22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.

אין חשך ואין צלמות להסתר שם פעלי און׃

23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.

כי לא על איש ישים עוד להלך אל אל במשפט׃

24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

ירע כבירים לא חקר ויעמד אחרים תחתם׃

25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;

לכן יכיר מעבדיהם והפך לילה וידכאו׃

26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,

תחת רשעים ספקם במקום ראים׃

27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,

אשר על כן סרו מאחריו וכל דרכיו לא השכילו׃

28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.

להביא עליו צעקת דל וצעקת עניים ישמע׃

29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,

והוא ישקט ומי ירשע ויסתר פנים ומי ישורנו ועל גוי ועל אדם יחד׃

30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?

ממלך אדם חנף ממקשי עם׃

31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;

כי אל אל האמר נשאתי לא אחבל׃

32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?

בלעדי אחזה אתה הרני אם עול פעלתי לא אסיף׃

33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.

המעמך ישלמנה כי מאסת כי אתה תבחר ולא אני ומה ידעת דבר׃

34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:

אנשי לבב יאמרו לי וגבר חכם שמע לי׃

35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.

איוב לא בדעת ידבר ודבריו לא בהשכיל׃

36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,

אבי יבחן איוב עד נצח על תשבת באנשי און׃

37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.

כי יסיף על חטאתו פשע בינינו יספוק וירב אמריו לאל׃