Jobi 34

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:

Und Elihu antwortete und sprach:

2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!

Höret, ihr Weisen, meine Rede, und ihr Verständigen, merket auf mich!

3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

Denn das Ohr prüfet die Rede, und der Mund schmecket die Speise.

4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

Laßt uns ein Urteil erwählen, daß wir erkennen unter uns, was gut sei.

5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.

Denn Hiob hat gesagt: Ich bin gerecht, und Gott weigert mir mein Recht.

6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.

Ich muß lügen, ob ich wohl recht habe, und bin gequälet von meinen Pfeilen, ob ich wohl nichts verschuldet habe.

7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

Wer ist ein solcher wie Hiob, der da Spötterei trinket wie Wasser

8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?

und auf dem Wege gehet mit den Übeltätern und wandelt mit den gottlosen Leuten?

9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.

Denn er hat gesagt: Wenn jemand schon fromm ist, so gilt er doch nichts bei Gott.

10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!

Darum höret mir zu, ihr weisen Leute: Es sei ferne, daß Gott sollte gottlos sein und der Allmächtige ungerecht,

11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.

sondern er vergilt dem Menschen, danach er verdienet hat, und trifft einen jeglichen nach seinem Tun.

12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

Ohne Zweifel, Gott verdammet niemand mit Unrecht, und der Allmächtige beuget das Recht nicht.

13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?

Wer hat, das auf Erden ist, verordnet, und wer hat den ganzen Erdboden gesetzt?

14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,

So er sich's würde unterwinden, so würde er aller Geist und Odem zu sich sammeln.

15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

Alles Fleisch würde miteinander vergehen, und der Mensch würde wieder zu Asche werden.

16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.

Hast du nun Verstand, so höre das und merke auf die Stimme meiner Rede.

17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?

Sollte einer darum das Recht zwingen, daß er's hasset? Und daß du stolz bist, solltest du darum den Gerechten verdammen?

18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.

Sollt einer zum Könige sagen: Du loser Mann! und zu den Fürsten: Ihr Gottlosen!?

19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.

Der doch nicht ansiehet die Person der Fürsten und kennet den HERRLIchen nicht mehr denn den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.

20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.

Plötzlich müssen die Leute sterben und zu Mitternacht erschrecken und vergehen; die Mächtigen werden kraftlos weggenommen.

21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.

Denn seine Augen sehen auf eines jeglichen Wege, und er schaut alle ihre Gänge.

22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.

Es ist kein Finsternis noch Dunkel, daß sich da möchten verbergen die Übeltäter.

23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.

Denn es wird niemand gestattet, daß er mit Gott rechte.

24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

Er bringet der Stolzen viel um, die nicht zu zählen sind, und stellet andere an ihre Statt,

25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;

darum daß er kennet ihre Werke und kehret sie um des Nachts, daß sie zerschlagen werden.

26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,

Er wirft die Gottlosen über einen Haufen, da man's gerne siehet,

27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,

darum daß sie von ihm weggewichen sind und verstunden seiner Wege keinen,

28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.

daß das Schreien der Armen mußte vor ihn kommen, und er das Schreien der Elenden hörete.

29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,

Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? und wenn er das Antlitz verbirget, wer will ihn schauen unter den Völkern und Leuten?

30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?

Und läßt über sie regieren einen Heuchler, das Volk zu drängen.

31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;

Ich muß für Gott reden und kann's nicht lassen.

32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?

Hab ich's nicht getroffen, so lehre du mich's besser; hab ich unrecht gehandelt, ich will's nicht mehr tun.

33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.

Man wartet der Antwort von dir, denn du verwirfst alles; und du hast's angefangen und nicht ich. Weißest du nun was, so sage an!

34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:

Weise Leute lasse ich mir sagen, und ein weiser Mann gehorchet mir.

35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.

Aber Hiob redete mit Unverstand, und seine Worte sind nicht klug.

36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,

Mein Vater! laß Hiob versucht werden bis ans Ende, darum daß er sich zu unrechten Leuten kehret.

37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.

Er hat über seine Sünde dazu noch gelästert; darum laß Ihn zwischen uns geschlagen werden und danach viel wider Gott plaudern.