Jobi 34

1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:

Fremdeles svarede Elihu og sagde:

2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!

Hører, I vise! min Tale, og I forstandige! vender eders Øren til mig;

3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.

thi Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden.

4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.

Lader os vælge os det rette, lader os kende imellem os, hvad godt er.

5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.

Thi Job sagde: Jeg er retfærdig, men Gud har borttaget min Ret.

6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.

Uagtet jeg har Ret, skal jeg staa som en Løgner; ulægelig har Pilen truffet mig, skønt der ikke er Overtrædelse hos mig.

7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,

Hvor er en Mand som Job, der inddrikker Gudsbespottelse som Vand

8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?

og vandrer i Selskab med dem, som gøre Uret, og gaar med ugudelige Folk?

9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.

Thi han sagde: Det gavner ikke en Mand, om han har Behag i Gud.

10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!

Derfor, I Mænd af Forstand! hører paa mig: Det være langt fra Gud at være ugudelig, og fra den Almægtige at være uretfærdig.

11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.

Thi han betaler et Menneske efter dets Gerning og lader enhver faa efter hans Vej.

12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.

Ja, sandelig, Gud handler ikke uretfærdigt, og den Almægtige forvender ikke Retten.

13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?

Hvo har beskikket ham over Jorden? og hvo har grundet hele Jordens Kreds.

14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,

Dersom han vilde agte paa sig selv alene, samlede han sin Aand og sin Aande til sig:

15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.

Da maatte alt Kød til Hobe opgive Aanden, og Mennesket blive til Støv igen.

16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.

Dersom du har Forstand, saa hør dette, vend dine Øren til min Tales Røst!

17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?

Skulde vel den, som hader Ret, holde Styr? eller tør du sige den mægtige retfærdige at være uretfærdig?

18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.

Tør nogen sige til en Konge: Du Belial! til de ædle: Du ugudelige!

19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.

Han anser ikke Fyrsternes Personer og agter ikke den rige fremfor den ringe; thi de ere alle hans Hænders Gerning.

20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.

De dø i et Øjeblik, og det midt om Natten: Folk rystes og forgaa; og de mægtige tages bort, men ikke ved Menneskehaand.

21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.

Thi hans Øjne ere over hver Mands Veje, og han ser alle hans Skridt.

22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.

Der er intet Mørke og ingen Dødsskygge, hvori de som gøre Uret, kunne skjule sig.

23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.

Thi han behøver ikke at agte længe nogen, der skal stedes til Dom for Gud.

24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.

Han sønderslaar de mægtige uden at ransage, og han sætter andre i deres Sted.

25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;

Derfor kender han deres Gerninger og omkaster dem om Natten, at de blive knuste;

26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,

han slaar dem, hvor de ugudelige findes, paa det Sted, hvor Folk ser det.

27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,

Thi derfor vege de fra ham og agtede ikke paa nogen af hans Veje,

28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.

for at de kunde bringe den ringes Skrig ind for ham, og for at han maatte høre de elendiges Skrig.

29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,

Naar han skaffer Ro til Veje — hvo vil kalde ham uretfærdig? — og naar han skjuler sit Ansigt — hvo kan da beskue ham? — baade for et Folk og for et enkelt Menneske:

30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?

Saa er det, for at en vanhellig ikke skal regere, og at der ikke skal være Snarer for Folket.

31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;

Mon nogen har sagt til Gud: Jeg har faaet, hvad jeg ikke forskylder?

32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?

Lær du mig ud over det, jeg kan se; dersom jeg har gjort Uret, da vil jeg ikke gøre det mere.

33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.

Skal det være efter dit Skøn, at han skal gengælde? thi du har vraget, saa at du har at vælge, og ikke jeg? saa tal da, hvad du ved!

34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:

Folk af Forstand skulle sige til mig, og ligeledes den vise Mand, som hører mig:

35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.

„Job taler ikke med Forstand, og hans Ord ere ikke mere Klogskab‟.

36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,

O gid, at Job maatte prøves til fulde, fordi han har svaret som uretfærdige Mænd!

37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.

thi han lægger Overtrædelse til sin Synd, imellem os klapper han i Hænderne og gør mange Ord imod Gud.