Jobi 34
1 Elihu nisi përsëri të flasë dhe tha:
Elihu nastavi svoju besjedu i reče:
2 “Dëgjoni, o njerëz të urtë, fjalët e mia, dhe ju, njerëz të ditur, ma vini veshin!
“I vi, mudraci, čujte što ću reći, vi, ljudi umni, poslušajte mene,
3 Sepse veshi i shqyrton fjalët, ashtu si qiellza i shijon ushqimet.
jer uši nam prosuđuju besjede isto kao što nepce hranu kuša.
4 Le të zgjedhim ne vetë atë që është e drejtë të pranojmë midis nesh atë që është e mirë.
Zajedno ispitajmo što je pravo i razmislimo skupa što je dobro.
5 Sepse Jobi ka thënë: “Jam i drejtë, por Perëndia më ka hequr drejtësinë time.
Job je utvrdio: 'Ja sam pravedan, ali Bog meni pravdu uskraćuje.
6 A duhet të gënjej kundër drejtësisë sime? Plaga ime është e pashërueshme, megjithëse jam pa mëkat”.
U pravu sam, a lašcem prave mene, nasmrt prostrijeljen, a bez krivnje svoje!'
7 Kush është si Jobi, që e pi përqeshjen si ujin,
Zar gdje čovjeka ima poput Joba koji porugu pije kao vodu,
8 që ecën bashkë me keqbërësit dhe shkon bashkë me njerëzit e këqij?
sa zlikovcima koji skupa hodi i s opakima isti dijeli put?
9 Sepse ka thënë: “Nuk i vlen fare njeriut të vendosë kënaqësinë e tij te Perëndia”.
On tvrdi: 'Kakva korist je čovjeku od tog što Bogu ugoditi želi?'
10 Më dëgjoni, pra, o njerëz me mend! Qoftë larg Perëndisë paudhësia dhe ligësia qoftë larg të Plotfuqishmit!
Stoga me čujte, vi ljudi pametni! Od Boga zlo je veoma daleko i nepravednost od Svemogućega,
11 Sepse ai ia kthen njeriut sipas veprave të tij dhe secilin e bën të gjejë shpërblimin për sjelljen e tij.
te on čovjeku plaća po djelima, daje svakom po njegovu vladanju.
12 Sigurisht Perëndia nuk kryen të keqen dhe i Plotfuqishmi nuk shtrembëron drejtësinë.
Odista, Bog zla nikada ne čini, niti Svesilni kad izvrće pravo.
13 Kush i ka besuar kujdesin për tokën, ose kush e ka vendosur mbi tërë botën?
TÓa tko je njemu povjerio zemlju i vasioni svijet tko je stvorio?
14 Në qoftë se Perëndia duhet të vendoste në zemër të vet të tërhiqte mbi vete Frymën e tij dhe frymën e tij,
Kad bi on dah svoj u se povukao, kad bi čitav svoj duh k sebi vratio,
15 çdo mish do të shkatërrohej njëkohësisht, dhe njeriu do të kthehej në pluhur.
sva bića bi odjednom izdahnula i u prah bi se pretvorio čovjek.
16 Në qoftë se ke mend, dëgjoje këtë, vër veshin për të dëgjuar atë që po të them.
Ako razuma imaš, slušaj ovo, prikloni uho glasu riječi mojih.
17 A mund të qeverisë ai që urren drejtësinë? A guxon ti të dënosh të Drejtin, të Fuqishmin?
Može li vladat' koji mrzi pravo? Najpravednijeg hoćeš li osudit'? -
18 Ai që i thotë një mbreti: “Je për t’u përbuzur” dhe princave: “Jeni të këqij”.
Onog koji kaže kralju: 'Nitkove!' a odličniku govori: 'Zlikovče!'
19 Por ai nuk bën asnjë anësi me të mëdhenjtë dhe as e konsideron të pasurin më tepër se të varfrin, sepse të gjithë janë vepra e duarve të tij.
Koji nije spram knezovima pristran i jednak mu je ubog i mogućnik, jer oni su djelo ruku njegovih?
20 Në një çast ata vdesin; në mesin e natës njerëzia tronditet dhe zhduket, të fuqishmit çohen tutje pa dorë njeriu.
Zaglave za tren, usred gluhe noći: komešaju se narodi, prolaze; ni od čije ruke moćni padaju.
21 Sepse ai i mban sytë te rrugët e njeriut, dhe shikon tërë hapat e tij.
Jer, on nadzire pute čovjekove, pazi nad svakim njegovim korakom.
22 Nuk ka terr as hije vdekjeje, ku mund të fshihen njerëzit e këqij.
Nema toga mraka niti crne tmine gdje bi se mogli zlikovci sakriti.
23 Në fakt Perëndia nuk ka nevojë ta kqyrë gjatë një njeri para se ta nxjerrë për gjykim para tij.
Bog nikome unaprijed ne kaže kada će na sud pred njega stupiti.
24 Ai i ligështon të fuqishmit pa bërë hetim dhe vë të tjerë në vendin e tyre.
Bez saslušanja on satire jake i stavlja druge na njihovo mjesto.
25 Duke qenë se i njeh veprat e tyre, i rrëzon natën dhe ata shkatërrohen;
TÓa odveć dobro poznaje im djela! Sred noći on ih obara i gazi.
26 i godet si njerëz të këqij para syve të të gjithëve,
Ćuškom ih bije zbog zloće njihove na mjestu gdje ih svi vidjeti mogu.
27 sepse janë larguar nga ai pa u kujdesur për rrugët e tij,
Jer prestadoše za njime hoditi, zanemariše putove njegove
28 deri sa të arrijë tek ai britma e të varfrit, sepse ai dëgjon britmën e të pikëlluarve.
goneć uboge da vape do njega i potlačene da k njemu leleču.
29 Kur Perëndia jep qetësinë, kush do ta dënojë? Kur fsheh fytyrën e tij, kush do të mund ta shikojë, qoftë kundër një kombi të tërë ose kundër një njeriu të vetëm,
Al' miruje li, tko da njega gane? Zastre li lice, tko ga vidjet' može?
30 për të penguar që i pabesi të mbretërojë dhe që populli të zihet ndër leqe?
Nad pucima bdi k'o i nad čovjekom da ne zavlada tko narod zavodi.
31 Dikush mund t’i thotë Perëndisë: “Unë e mbart fajin tim, po nuk do ta bëj më të keqen;
Kada bezbožnik Bogu svome kaže: 'Zavedoše me, više griješit neću.
32 tregomë atë që nuk arrij të shikoj; në rast se kam kryer ndonjë paudhësi, nuk do ta bëj më”?
Ne uviđam li, ti me sad pouči, i ako sam kad nepravdu činio, ubuduće ja činiti je neću!'
33 A duhet të të shpërblejë ai në bazë të konditave të tua, sepse ti nuk pranon gjykimin e tij? Ti duhet të zgjedhësh dhe jo unë; prandaj thuaj atë që di.
Misliš da Bog mora njega kazniti, dok ti zamisli njegove prezireš? Al' kada ti odlučuješ, a ne ja, mudrost nam svoju istresi dÓe sada!
34 Njerëzit me mend; si çdo njeri i urtë që më dëgjon, do të më thonë:
Svi ljudi umni sa mnom će se složit' i svatko razuman koji čuje mene:
35 “Jobi flet pa mend, fjalët e tij nuk kanë dituri”.
Nepromišljeno Job je govorio, u riječima mu neima mudrosti.
36 Le të provohet Jobi deri në fund, sepse përgjigjet e tij janë si ato të njerëzve të këqij,
Stoga, nek' se Job dokraja iskuša, jer odgovara poput zlikovaca;
37 sepse i shton mëkatit të tij revoltën, rreh duart mes nesh dhe i shumëzon fjalët e tij kundër Perëndisë”.
a svom grijehu još pobunu domeće, među nama on plješće dlanovima i hule svoje na Boga gomila.”
