Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Men høyr no, Job, på talen min, lyd vel på alle mine ord!

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Sjå eg hev opna mine lippor, og tunga talar i min munn.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Frå ærlegt hjarta kjem min tale, rein kunnskap lipporne ber fram.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Guds ånd er det som meg hev skapt, og Allvalds ande gjev meg liv.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Um du det kann, so gjev meg svar! Væpna deg mot meg, og stig fram!

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Eg er din likemann for Gud, eg og av leiret forma er.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Du tarv’kje vera rædd for meg, min trykk skal ikkje tyngja deg.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Men du hev sagt for øyro mine - eg høyrde ljoden av ditt ord -:

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

«Eg skuldfri er og utan synd, eg flekkfri er og utan skuld;

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

men han fører uvensgrunnar mot meg og held meg for sin fiendsmann;

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

han legg i stokken mine føter og vaktar alle mine vegar.»

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Men du hev urett, svarar eg; Gud større er enn menneskja.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Men kvifor vil du klaga på han: Han aldri svarar i sin sak?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

På eit vis talar Gud, ja tvo, um enn dei ikkje agtar på det.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

I draumar og i syn ved natt, når tunge svevnen fell på folk, når dei på lægjet ligg og blundar,

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

då let han øyro upp på folk, og innsiglar åtvaring til deim,

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

for burt frå synd å driva mannen, og rydja ovmod ut or honom

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

og berga sjæli hans frå gravi og livet hans frå spjotodd-daude.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Han tuktast og med sjukelægje, med stendig uro inn til beini,

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

hans liv fær mothug imot brød, og sjæli hans mot lostemat.

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

Hans misser holdet, vert usjåleg, og beini morknar, syner ikkje,

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

og sjæli ned mot gravi lutar, hans liv mot daude-englarne.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Er det då yver han ein engel, ein millommann, ein utav tusund, som lærer mannen um hans plikt,

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

Han ynkast yver han og segjer: «Frels honom frå i grav å ganga! Eg hev ei løysepening funne.»

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

Hans likam skal av helsa bløma, sin ungdom skal han atter få.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Han bed til Gud og nåde fær, so han hans åsyn ser med jubel. Og so fær mannen att si rettferd.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Han syng for folk og segjer so: «Eg synda hev og krenkt det rette, men hev’kje fenge lika for det;

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

mi sjæl frå gravi berga han, med gleda fær eg ljoset sjå.»

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Og sjå: alt dette gjerer Gud tvo gonger, ja tri gong’ mot mannen,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

og ber hans sjæl frå gravi burt, so livsens ljos kann lysa for han.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

So gjev no gaum og høyr meg, Job, ver tagall du, so eg kann tala!

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Um du hev ord, so gjev meg svar! Tala, eg gjev deg gjerne rett.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

I anna fall so høyr på meg, teg medan eg deg visdom lærer!»