Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Ie amy zao, ry Iobe, janjiño o entakoo, tsendreño iaby o volakoo.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Hehe t’ie misoka-bava; mirehake ty lela am-bavako ao.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Habeo’ ty havantañan-troko o volakoo, le hitaron-kilala ki’e o soñikoo.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Nitsene ahiko t’i Arofon’Añahare, vaho mameloñe ahy ty kofò’ i El-Sadai.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Toiño raho naho mete’o; alaharo añ’atrefako etoa; mitroara!

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Hehe t’ie aman’ Añahare manahake azo: nitsenèñe am-bokon-dietse ka.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Ehe, tsy hahafiriatsandry azo ty fihembaña’o ahy, mbore tsy havesatse ama’o te tindrieko.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Toe nisaontsy am-pitsanoñako rehe, tsinendreko i fiarañanañan-dañona’oy,

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

nanao ty hoe: Mikanitsoke raho, tsy aman-kakeo; ki’e tsy aman-tahiñe an-troko ao.

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Ie mipay lengo’e haneseha’e ahy, Zaho atao’e ho rafelahi’e;

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Ajo’e an-dongòk’ ao o tombokoo, vandroñe’e iaby o lalakoo.

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Hete! ambarako azo: Zao ty tsy maha-to ty azo: Jabajaba te ama’ ondaty t’i Andrianañahare.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Ino ty atreatre’o aze, te inao, Tsy hene volilie’e o anoe’eo?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Indraike ty itsaràn’ Añahare, he indroe, fe tsy haoñe’ ondaty.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

amo nofioo, añ’aroñaron-kaleñe, naho milañake an-drotse ondatio, ie mihity an-tihy ao;

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

zay ty anokafa’e ty ravembia’ ondaty naho ampipiteha’e ao ty fanoroañe,

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

soa te havi’e amo sata’eo t’indaty naho sebaña’e ty firengevohan-dRaolombelo,

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

hitàn-ty tro’e tsy homb- an’tsikeokeok’ ao naho ty fiai’e tsy ho mongorem-pibara.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Liloveñe am-panaentaeñañe an-tihi’e eo ondatio, itoreova’e nainai’e o taola’eo,

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

ampara te heje’e ty mahakama, vaho tsy nom-pisafoa’e ty raha mafiry.

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

Minik’ avao ty sandri’e, le tsy trea; o taola’eo tsy niisake taolo, mirikiriky henaneo.

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

Harivoe’ ty tro’e ty kibory, naho ty fiai’e o mpamonoo.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Aa naho eo ty anjely hañalañalañe ho aze, raik’ ami’ty arivo, hañatoà’e ty havantaña’ ondaty,

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

le ee te hiferenaiña’e, hanao ty hoe, Hahao re tsy higodañe mb’an-tsikeokeok’ ao; fa nitreako ty vilin’ ai’e;

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

le hanahake ty haleme’ ty nofon’ ajaja ty sandri’e, Apoho himpolia’e o andron-katòra’eo.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Mihalaly aman’ Añahare re, le no’e, isa’e an-kafaleañe i lahara’ey, vaho ampolie’e ama’ ondaty ty havañona’e.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Hibekoa’e ondatio, ami’ty hoe: Nandilatse raho, nimengoheko ty hahiti’e vaho tsy sazò ahy;

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

toe jineba’e ty troko tsy hivariña’e mb’an-koboñ’ao, ho isa’ ty fiaiko i fireandreañey.

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Inao, fanoen’ Añahare iaby rezay, in-droe, eka in-telo amy t’indaty,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

hampolie’e boak’an-tsikeokeok’ ao ty tro’e, hiloeloe an-kazavàn-kavelo.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Mitomira ry Iobe, janjiño raho; mianjiña le hivolañe.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Ihe aman’ entañe, toiño; mitaroña fa te hañatò azo raho.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Naho tsie, mitsatsiha, mianjiña, vaho hanarako hihitse.