Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Bet tu, Ījab, klausi jel manu valodu un ņem vērā visus manus vārdus.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Redzi nu, es savas lūpas esmu atdarījis, mana mēle manā mutē runā.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Mani teikumi būs sirds taisnība, un manas lūpas skaidri izrunās, ko zinu.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Dieva Gars mani radījis, un tā Visuvarenā dvaša man devusi dzīvību.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Ja tu vari, atbildi man, taisies pret mani un nostājies.

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Redzi, es piederu Dievam tā kā tu, no zemes es arīdzan esmu ņemts.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Redzi, iztrūcināt es tevi neiztrūcināšu, un mana roka pār tevi nebūs grūta.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Tiešām, tu esi runājis priekš manām ausīm, to vārdu balsi es esmu dzirdējis:

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

„Es esmu šķīsts, bez pārkāpšanas, es esmu skaidrs, un man nozieguma nav;

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Redzi, Viņš atrod iemeslus pret mani, Viņš mani tura par Savu ienaidnieku;

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Viņš manas kājas liek siekstā, Viņš apsargā visus manus ceļus.“

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Redzi, tur tev nav taisnības; es tev atbildu, ka Dievs ir daudz augstāks pār cilvēku.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Kāpēc tu pret Viņu tiepies, kad Viņš neatbild par visiem saviem darbiem?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Jo Dievs runā vienreiz, un vēl otrreiz, bet to neliek vērā.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

Sapnī caur nakts parādīšanām, kad ciets miegs cilvēkiem uzkrīt, kad tie guļ savā gultā,

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

Tad Viņš atdara cilvēku ausi un apzieģelē, ko Viņš tiem grib mācīt.

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

Lai cilvēku novērš no nedarba un pasargā vīru no lepnības.

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

Lai izglābj viņa dvēseli no kapa un viņa dzīvību, ka nekrīt caur zobenu.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Viņš to arī pārmāca ar sāpēm gultā un lauž visus viņa kaulus.

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

Tā ka viņa sirds neņem pretī maizi, nedz viņa dvēsele kādu gardumu.

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

Viņa miesa nodilst, ka no tās nekā vairs neredz, un kauli nāk ārā, kas nebija redzami,

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

Un viņa dvēsele nāk tuvu pie bedres, un viņa dzīvība pie nāves sāpēm.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Ja tad pie viņa nāk vēstnesis, ziņas devējs kā viens no tūkstošiem, rādīt cilvēkam kas pareizi:

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

Tad Viņš tam ir žēlīgs. un saka: atpestī to, ka negrimst kapā, jo esmu atradis salīdzināšanu.

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

Tad viņa miesa būs zaļāka nekā jaunībā, tas nāks atkal pie savas jaunības dienām.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Tas lūgs Dievu, un Viņš to žēlos, - tas uzskatīs Dieva vaigu ar prieku, un Dievs cilvēkam atmaksās viņa taisnību.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Tad šis izteiks cilvēkiem un sacīs: es biju grēkojis un pārgrozījis tiesu, bet Viņš to man nav pielīdzinājis.

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

Viņš ir atpestījis manu dvēseli, ka tā negrimst kapā, un mana dzīvība redz gaišumu.

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Redzi, to visu dara tas stiprais Dievs divi un trīskārt cilvēkam,

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

Ka viņa dvēseli novērstu no kapa, ka tā taptu apgaismota dzīvības gaismā.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Liec vērā, Ījab, klausies mani, ciet klusu, un es runāšu.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Jeb, ja tev ir ko sacīt, tad atbildi man; runā, jo es labprāt redzētu tavu taisnību.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Ja nav, tad klausies mani, ciet klusu, un es tev mācīšu gudrību.