Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Ora dunque, Giobbe, ascolta, ti prego, i miei ragionamenti, E porgi gli orecchi a tutte le mie parole.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Ecco, ora io ho aperta la mia bocca, La mia lingua parla nel mio palato.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Le mie parole [saranno secondo] la dirittura del mio cuore; E le mie labbra proferiranno scienza pura.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Lo Spirito di Dio mi ha fatto, E l'alito dell'Onnipotente mi ha data la vita.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Se tu puoi, rispondimi; Mettiti in ordine contro a me, e presentati pure.

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Ecco, io [sono] a Dio, come tu; Anch'io sono stato tratto dal fango.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Ecco, il mio spavento non ti sgomenterà, E la mia mano non ti sarà grave addosso.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Tu hai pur detto, udendolo io, Ed io ho intesa la voce delle parole:

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

Io [son] puro, senza misfatto; Io [son] netto, e non [vi è] iniquità in me;

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Ecco, egli trova delle occasioni contro a me; Egli mi reputa per suo nemico;

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Egli ha messi i miei piedi ne' ceppi, Egli spia tutti i miei sentieri.

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Ecco, [in] questo tu non sei stato giusto; io ti risponderò; Perciocchè Iddio è vie maggiore che l'uomo.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Perchè hai tu conteso con lui, Perchè egli non dichiara tutte le sue ragioni?

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

[Egli è ben vero], che [talora] Iddio parla una volta, E due, [a chi] non vi ha atteso.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

In sogno, [in] vision notturna, Quando il più profondo sonno cade in su gli uomini, Quando essi son tutti sonnacchiosi sopra i [lor] letti;

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

Allora egli apre loro l'orecchio, E suggella il lor castigo;

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

Per istorre l'uomo dalle opere [sue], E per far che la superbia dell'uomo non apparisca più;

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

Per iscampar l'anima sua dalla fossa, E far che la sua vita non passi per la spada.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

Ma [talora altresì] l'uomo è castigato con dolori sopra il suo letto, E tutte le sue ossa di grave [malattia];

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

E la sua vita gli fa abbominare il cibo, E l'anima sua la vivanda desiderabile;

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

La sua carne è consumata, talchè non apparisce più; E le sue ossa, [che prima] non si vedevano, spuntano fuori;

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

E l'anima sua si accosta alla fossa, E la vita sua a' [mali] mortali.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Ma se [allora] vi è appresso di lui alcun messo, un parlatore, Uno d'infra mille, Per dichiarare all'uomo il suo dovere;

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

[Iddio] gli farà grazia, e dirà: Riscuotilo, che non iscenda alla fossa; Io ho trovato il riscatto.

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

La sua carne diventerà morbida, più che [non è] in fanciullezza; Egli ritornerà a' dì della sua giovanezza.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Egli supplicherà a Dio, ed egli gli sarà placato, E [gli] farà veder la sua faccia con giubilo, E renderà all'uomo la sua giustizia.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Ed esso [poi] si volgerà verso gli uomini, e dirà: Io avea peccato, ed avea pervertita la dirittura, E [ciò] non mi ha punto giovato.

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

[Così Iddio] riscoterà l'anima sua, che non passi nella fossa, E la vita sua vedrà la luce.

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

Ecco, Iddio opera tutte queste cose Due e tre volte inverso l'uomo;

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

Per ritrarre l'anima sua dalla fossa, Acciocchè sia illuminata della luce de' viventi.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Attendi, o Giobbe, ascoltami; Taci, ed io parlerò.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Se tu hai alcuna cosa da dire, rispondimi; Parla, perciocchè io desidero giustificarti.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Se no, ascoltami tu; Taci, ed io t'insegnerò la sapienza.