Jobi 33

1 “Tani pra, Job, dëgjo atë që kam për të thënë dhe vëru veshin gjithë fjalëve të mia!

Job, ka olthui hnatun dae lamtah ka ol boeih he hnakaeng thil laeh.

2 Ja, unë po hap gojën dhe gjuha ime flet në gojën time.

Ka ka ong coeng he. Ka ka khuikah ka lai loh a thui.

3 Fjalët e mia burojnë nga një zemër e drejtë, buzët e mia do të thonë njohuri të pastra.

Ka ol he ka lungbuei dueng lamkah tih ka hmuilai kah mingnah loh cimphan la a thui.

4 Fryma e Perëndisë më ka krijuar dhe fryma e të Plotfuqishmit më jep jetë.

Pathen Mueihla loh kai n'saii tih Tlungthang kah hiil loh kai n'hing sak.

5 Në rast se mundesh, m’u përgjigj; përgatitu gjithashtu të mbrosh pozitat e tua.

Kai thuung hamla na coeng mak atah tawn uh lamtah ka mikhmuh ah pai laeh.

6 Ja, unë jam i barabartë me ty përpara Perëndisë; edhe unë jam formuar nga argjili.

Pathen taengah kai he nang ka bangla ka om tih kai khaw dikpo lamkah ni m'pet.

7 Ja, asnjë frikë nga unë nuk duhet të të lemerisë, dhe dora ime nuk do të rëndojë mbi ty.

Kai he mueirhih moenih nang n'let sak mako. Ka kut long khaw nang n'nan thil mahpawh.

8 Por ti u ke thënë veshëve të mi dhe dëgjova tingullin e fjalëve të tua, që thonin:

Tedae ka hna ah na thui tih olthui ol khaw ka yaak.

9 “Una jam i pastër, pa mëkat; jam i pafajmë, nuk ka asnjë faj tek unë.

“Ka cil tih boekoek ka khueh moenih. Ka caih tih kai taengah thaesainah om moenih.

10 Por Perëndia gjen kundër meje shkaqe armiqësie dhe më konsideron armikun e tij;

Te cakhaw kai taengkah noihhainah a hmuh vaengah kai amah kah thunkha bangla a moeh.

11 i fut këmbët e mia në pranga dhe kqyr gjithë hapat e mia”.

Ka kho he hloong dongah a buen tih ka caehlong boeih a dawn,” na ti.

12 Mirë, pra, unë të them se këtu nuk ke të drejtë, sepse Perëndia është më i madh se njeriu.

Tedae na tang moenih he. Pathen he hlanghing lakah a len dongah nang te kan doo.

13 Pse hahesh me të, kur ai nuk jep llogari për asnjë nga veprimet e tij?

Balae tih amah te na ho. A ol te boeih n'doo moenih ta.

14 Në fakt Perëndia flet në një mënyrë apo në një tjetër por njeriu nuk e vë re:

Pathen loh pakhat la a thui dae a hmuhming pawt atah hnavoei la a thui.

15 në një ëndërr, në një vegim të natës, kur një gjumë i rëndë i zë njerëzit, kur dremitin në shtretërit e tyre.

Ih loh hlang a hnah vaengkah khoyin olphong mueimang ah khaw, thingkong dongkah a ngam vaengah khaw,

16 Atëherë ai hap veshët e njerëzve dhe vulos paralajmërimet që u bën,

Hlang hna te a khui sak tih amih kah rhalrhingnah neh a daeng pah.

17 për ta larguar njeriun nga veprimet e tij dhe për ta mbajtur larg nga kryelartësia,

Hlang loh a khoboe lamkah a nong sak tih hlang lamkah koevoeinah a khuk pah.

18 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për të penguar që jeta e tij të mbarojë nga shpata.

A hinglu te vaam khui lamloh, a hingnah te pumcumnah loh a paan khui lamkah a hoeptlang.

19 Njeriu paralajmërohet gjithashtu me dhembjen në shtratin e vet dhe me torturën e pandërprerë të kockave të tij,

A thingkong dongah nganboh neh a tluung tih tuituknah loh a rhuhrhong boeih te phat a thuek pah.

20 aq sa i neveritet buka dhe madje edhe ushqimet më të shijshme.

A hingnah loh buh te khaw a hinglu loh hoehhamnah maeh khaw a lawt pah.

21 Mishi konsumohet sa mbyll e hap sytë, ndërsa kockat e tij, që më parë nuk dukeshin, tani dalin jashtë;

A saa te caphoei cuk bangla mueihmuh ah a khah tih a rhuh a hmuh pawt khaw a ming sak.

22 kështu shpirti i tij i afrohet gropës dhe jeta e tij atyre që sjellin vdekjen.

A hinglu loh vaam khuila, a hingnah te aka duek rhoek taengla pawk.

23 Por në rast se pranë tij ka një engjëll, një interpret, një i vetëm ndër një mijë, që t’i tregojë njeriut detyrën e tij.

Anih kah duengnah te hlang taengah aka puen la thawngkhat lamkah pakhat ngawn tah amah taengah puencawn oldoe om khaming.

24 Perëndisë i vjen keq për të dhe thotë: “Kurseje që të mos zbresë në gropë; gjeta shpengimin për të”.

Te dongah anih te a rhen mai vetih, 'Tlansum ka dang tih hlan kah aka suntla khui lamloh anih he doek laeh,’ ti mai koinih.

25 Atëherë mishi i tij do të bëhet më i freskët se kur ishte fëmijë dhe ai do të kthehet në ditët e rinisë së tij.

A saa te camoe bangla noe vetih a cacawn tue vaengkah bangla saibawn suidae.

26 Do t’i lutet fort Perëndisë, do të gjejë hir pranë tij dhe do të mund të sodisë fytyrën e tij me gëzim, sepse Perëndia do ta ketë rivendosur njeriun në drejtësinë e tij.

Pathen taengah a thangthui vanbangla anih te a moeithen ta. A maelhmai te tamlung neh a hmuh vaengah tah anih te hlanghing taengah duengnah neh a mael sak.

27 Duke iu drejtuar njerëzve, do të thotë: “Kam mëkatuar dhe kam shkelur drejtësinë, dhe nuk u ndëshkova siç e meritoja.

Hlang rhoek taengla a mae tih, “Ka tholh tih a thuem te a paihaeh sak dae kai taengah n'yook sak moenih.

28 Perëndia i ka shpenguar shpirtin tim, që të mos zbriste në gropë dhe jeta ime mund të shohë dritën”.

Kamah hinglu, hinglu van tah hlan a paan khui lamloh a lat. Te dongah ka hingnah neh a hingnah loh vangnah te hmu saeh.

29 Ja, Perëndia e bën këtë dy herë, tri herë me njeriun,

He boeih he Pathen loh hlang taengah voei nit voei thum a saii ne.

30 për të shpëtuar shpirtin e tij nga gropa dhe për ta ndriçuar me dritën e jetës.

Hlan khui lamkah a hinglu te hingnah khosae neh tue hamla a mael sak.

31 Ki kujdes, Jobi, dëgjomë; rri në heshtje, dhe unë do të flas.

Job nang hnatung lamtah kai ol he hnatun. Hilphah lamtah kai loh kan thui eh.

32 Në qoftë se ke diçka për të thënë, përgjigjmu, folë, sepse do të dëshiroja të të jepja të drejtë.

Kai nan thuung ham ol a om atah thui lah. Nang tang sak ham ka ngaih dongah ni.

33 Përndryshe dëgjomë; hesht dhe unë do të të mësoj diturinë”.

Kai taengkah he na hnatun pawt atah hilphah lamtah nang te cueihnah kan cang sak bitni,” a ti nah.