< Jobi 32 >

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.
І переста́ли ті троє мужів відповідати Йову, бо він був справедливий в оча́х своїх.
2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.
І запалився гнів Елігу, сина Барах'їлового, бузянина, з роду Рамового, — на Йова запали́вся гнів його за те, що той уважав душу свою справедливішою за Бога.
3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.
Також на трьох при́ятелів його запалився його гнів за те, що не знайшли вони відповіді, а зробили тільки Йова винним.
4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.
А Елігу вичікував Йова та їх із словами, бо вони були ста́рші віком за нього.
5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.
І побачив Елігу, що нема належної відповіді в устах тих трьох людей, — і запалився його гнів!
6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.
І відповів бузянин Елі́гу, син Барах'їлів, та й сказав: „Молодий я літа́ми, ви ж ста́рші, тому́ то я стри́мувався та боявся знання́ своє ви́словити вам
7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.
Я поду́мав: Хай вік промовля́є, і хай розуму вчить многолі́ття!
8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.
Справді, дух — він у люди́ні, та Всемогутнього по́дих їх мудрими чинить.
9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.
Многолі́тні не за́вжди розумні, і не все розуміються в праві старі́.
10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
Тому́ я кажу: Послухай мене, — хай знання́ своє ви́словлю й я!
11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.
Тож слів ваших вичі́кував я, наставляв свої уші до вашої мудрости, поки справу ви дослідите́.
12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.
І я приглядався до вас, й ось немає між вами, хто б Йо́ву довів, хто б відповідь дав на слова́ його!
13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.
Щоб ви не сказали: „Ми мудрість знайшли: не люди́на, а Бог перемо́же його́!“
14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.
Не на мене слова́ він скеро́вував, і я не відповім йому мовою вашою.
15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.
Полякались вони, вже не відповіда́ють, не мають вже слів,
16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.
Я чекав, що не бу́дуть вони говорити, що спини́лись, не відповідають уже.
17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
Відповім також я свою ча́стку, і ви́словлю й я свою ду́мку.
18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.
Бо я повний слова́ми, — дух мойо́го нутра́ докуча́є мені.
19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.
Ось утро́ба моя, мов вино невідкри́те, — вона трі́скається, як нові бурдюки́!
20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.
Нехай я скажу́ — й буде легше мені, нехай у́ста відкрию свої — й відповім!
21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;
На осо́бу не бу́ду уваги звертати, не буду підле́щуватись до люди́ни,
22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.
бо не вмію підле́щуватись! Коли ж ні, — нехай зараз ві́зьме мене мій Творе́ць!

< Jobi 32 >