Jobi 32
1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.
Los tres amigos de Job dejaron de responderle porque él seguía protestando su inocencia.
2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.
Entonces Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, de la familia de Ram, se enojó. Se enojó con Job por afirmar que él tenía la razón y no Dios.
3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.
Eliú también se enfadó con los tres amigos de Job porque hacían ver que Dios estaba equivocado, ya que no habían sido capaces de responder a Job.
4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.
Elihú había esperado a que los otros tres hablaran con Job, ya que eran mayores que él.
5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.
Pero al ver que no podían responder a Job, se enojó mucho.
6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.
Eliú, hijo de Baraquel el Buzita, dijo: “Yo soy joven y ustedes son viejos, por eso me resistí a decirles lo que sé.
7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.
Me dije a mí mismo: ‘Los que son mayores deben hablar, los que son mayores deben enseñar la sabiduría’.
8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.
Sin embargo, hay un espíritu en los seres humanos, el aliento del Todopoderoso, que les da entendimiento.
9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.
No son los viejos los que son sabios, ni los ancianos los que saben lo que es correcto.
10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
Por eso te digo que me escuches ahora: déjame decirte lo que sé.
11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.
Pues bien, esperé a oír lo que tenías que decir, escuchando tus ideas mientras buscabas las palabras adecuadas para hablar.
12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.
Les he prestado mucha atención a todos, y ninguno ha demostrado que Job estuviera equivocado ni ha respondido a sus argumentos.
13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.
No digan dentro de ustedes mismo: ‘Somos muy sabios’, porque Dios, y no un ser humano, les demostrará que están equivocados.
14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.
Job no alineó sus argumentos contra mí, y yo no le responderé como ustedes lo hicieron.
15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.
Se quedaron sin palabras, sin nada más que decir.
16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.
¿Debo seguir esperando, siendo que no hablan y solo están ahí de pie sin decir nada?
17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
Pues ahora yo también daré mi respuesta. Les diré lo que sé.
18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.
¡Tengo tanto que decir que no puedo retener las palabras!
19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.
Por dentro soy como un vino en fermentación, embotellado; como odres nuevos a punto de estallar.
20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.
Tengo que hablar antes de estallar; abriré mis labios para responderle.
21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;
No tomaré partido, y no voy a adular a nadie.
22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.
No sé adular, y si lo hiciera mi Creador pronto me destruiría”.
