Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

Когда те три мужа перестали отвечать Иову, потому что он был прав в глазах своих,

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

тогда воспылал гнев Елиуя, сына Варахиилова, Вузитянина из племени Рамова: воспылал гнев его на Иова за то, что он оправдывал себя больше, нежели Бога,

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

а на трех друзей его воспылал гнев его за то, что они не нашли, что отвечать, а между тем обвиняли Иова.

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

Елиуй ждал, пока Иов говорил, потому что они летами были старше его.

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

Когда же Елиуй увидел, что нет ответа в устах тех трех мужей, тогда воспылал гнев его.

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

И отвечал Елиуй, сын Варахиилов, Вузитянин, и сказал: я молод летами, а вы - старцы; поэтому я робел и боялся объявлять вам мое мнение.

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

Я говорил сам себе: пусть говорят дни, и многолетие поучает мудрости.

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

Но дух в человеке и дыхание Вседержителя дает ему разумение.

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

Не многолетние только мудры, и не старики разумеют правду.

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Поэтому я говорю: выслушайте меня, объявлю вам мое мнение и я.

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

Вот, я ожидал слов ваших, - вслушивался в суждения ваши, доколе вы придумывали, что сказать.

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

Я пристально смотрел на вас, и вот никто из вас не обличает Иова и не отвечает на слова его.

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

Не скажите: мы нашли мудрость: Бог опровергнет его, а не человек.

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

Если бы он обращал слова свои ко мне, то я не вашими речами отвечал бы ему.

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

Испугались, не отвечают более; перестали говорить.

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

И как я ждал, а они не говорят, остановились и не отвечают более,

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

то и я отвечу с моей стороны, объявлю мое мнение и я,

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

ибо я полон речами, и дух во мне теснит меня.

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

Вот, утроба моя, как вино неоткрытое: она готова прорваться, подобно новым мехам.

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

Поговорю, и будет легче мне; открою уста мои и отвечу.

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

На лице человека смотреть не буду и никакому человеку льстить не стану,

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

потому что я не умею льстить: сейчас убей меня, Творец мой.