< Jobi 32 >

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.
Assim, estes três homens deixaram de responder a Jó, porque ele era justo a seus próprios olhos.
2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.
Então a ira de Elihu, filho de Barachel, o Buzita, da família de Ram, foi acesa contra Jó. Sua ira foi acesa porque ele se justificava a si mesmo e não a Deus.
3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.
Também sua ira foi acesa contra seus três amigos, porque eles não encontraram resposta, e ainda assim condenaram Jó.
4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.
Agora Elihu havia esperado para falar com Jó, porque eles eram mais velhos do que ele.
5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.
Quando Elihu viu que não havia resposta na boca desses três homens, sua ira se acendeu.
6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.
Elihu, filho de Barachel, o Buzita, respondeu, “Eu sou jovem e você é muito velho”. Portanto, retive-me e não me atrevi a mostrar minha opinião.
7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.
Eu disse: 'Os dias devem falar', e multidão de anos deve ensinar sabedoria'.
8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.
Mas há um espírito no homem, e o Espírito do Todo-Poderoso lhes dá compreensão.
9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.
Não são os grandes que são sábios, nem os idosos que entendem de justiça.
10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
Por isso eu disse: 'Escute-me'; Também vou mostrar minha opinião”.
11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.
“Contemplei, esperei por suas palavras, e escutei por seu raciocínio, enquanto você procurava o que dizer.
12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.
Sim, eu lhe dei toda a minha atenção, mas não houve ninguém que convenceu Job, ou quem respondeu às suas palavras, entre vocês.
13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.
Cuidado para não dizer: 'Nós encontramos a sabedoria'. Deus pode refutá-lo, não o homem;'
14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.
pois ele não dirigiu suas palavras contra mim; nem lhe responderei com seus discursos.
15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.
“Eles estão maravilhados. Eles não respondem mais. Eles não têm uma palavra a dizer.
16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.
Devo esperar, porque eles não falam, porque eles ficam parados, e não respondem mais?
17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
Também vou responder minha parte, e também vou mostrar minha opinião.
18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.
Pois eu estou cheio de palavras. O espírito dentro de mim me constrange.
19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.
Eis que meu peito é como um vinho que não tem respiradouro; como odres novos, está pronto para explodir.
20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.
I falará, para que eu possa ser refrescado. Vou abrir meus lábios e responder.
21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;
Por favor, não me deixe respeitar a pessoa de nenhum homem, nem vou dar títulos lisonjeiros a nenhum homem.
22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.
Pois eu não sei como dar títulos lisonjeiros, ou então meu Criador logo me levaria embora.

< Jobi 32 >