Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

Então aqueles três homens cessaram de responder a Job; porque era justo aos seus próprios olhos.

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

E acendeu-se a ira de Elihu, filho de Baracheel o buzita, da família de Ram: contra Job se acendeu a sua ira, porque se justificava a si mesmo, mais do que a Deus.

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

Também a sua ira se acendeu contra os seus três amigos: porque, não achando que responder, todavia condenavam a Job.

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

Elihu porém esperou que Job falasse; porquanto tinham mais idade do que ele.

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

Vendo pois Elihu que já não havia resposta na boca daqueles três homens, a sua ira se acendeu.

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

E respondeu Elihu, filho de Baracheel o buzita, e disse: Eu sou de menos idade, e vós sois idosos; receei-me e temi de vos declarar a minha opinião.

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

Dizia eu: falem os dias, e a multidão doa anos ensine a sabedoria.

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

Na verdade, há um espírito no homem, e a inspiração do Todo-poderoso os faz entendidos.

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

Os grandes não são os sábios, nem os velhos entendem juízo.

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Pelo que digo: dai-me ouvidos, e também eu declararei a minha opinião.

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

Eis que aguardei as vossas palavras, e dei ouvidos às vossas considerações, até que buscasseis razões.

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

Atentando pois para vós, eis que nenhum de vós há que possa convencer a Job, nem que responda às suas razões:

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

Para que não digais: Achamos a sabedoria; Deus o derribou, e não homem algum.

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

Ora ele não dirigiu contra mim palavra alguma, nem lhe responderei com as vossas palavras.

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

Estão pasmados, não respondem mais, faltam-lhes as palavras.

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

Esperei pois, porém não falam: porque já pararam, e não respondem mais.

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Também eu responderei pela minha parte: também eu declararei a minha opinião.

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

Porque estou cheio de palavras, e aperta-me o espírito do meu ventre.

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

Eis que o meu ventre é como o mosto, sem respiradouro, e virá a arrebentar, como odres novos.

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

Falarei, e respirarei: abrirei os meus lábios, e responderei.

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

Oxalá eu não faça acepção de pessoas, nem use de sobrenomes com o homem!

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

Porque não sei usar de sobrenomes: em breve me levaria o meu criador.