Jobi 32
1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.
So these three men ceased to respond to Job, because, he, was righteous in their eyes.
2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.
Then was kindled the anger of Elihu, son of Barachel the Buzite of the family of Ram, —against Job, was kindled his anger, because he justified his own soul rather than God;
3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.
and, against his three friends, was kindled his anger, —because that they found not a response, and condemned God.
4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.
But, Elihu, had waited for Job with words, because the others were older than he.
5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.
Howbeit, when Elihu saw that there was no response in the mouth of the three men, then was kindled his anger.
6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.
So then Elihu, son of Barachel, the Buzite, responded and said: —Young, am I, whereas, ye, are aged, For this cause, I faltered, and feared—to shew my knowledge unto you:
7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.
I said, Days, should speak, —and, the multitude of years, should make known wisdom.
8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.
Yet surely, there is a spirit in men, and, the inspiration of the Almighty, giveth them understanding;
9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.
Great men, may not be wise, nor, elders, understand justice.
10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
Therefore, I said, Hearken unto me, I will show my knowledge—even I.
11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.
Lo! I waited for your words, I kept giving ear for your reasons, until ye should search out what to say;
12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.
Yea, unto you, gave I diligent heed, —But lo! there was, for Job, nothing to convince, nor could you of you answer his speeches.
13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.
Lest ye should say, We have found out wisdom. GOD, must put him to flight, not man.
14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.
Since he directed not to me discourse, therefore, with your speeches, will I not reply to him.
15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.
They were dismayed, they responded no more, they suffered speech to forsake them;
16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.
Though I waited, yet could they not speak, Surely they came to a stand, they responded no more.
17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.
I will respond, even I—on my part, I will shew my knowledge, even I!
18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.
For I am full of discourse, The spirit in my bosom, presseth me on.
19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.
Lo! my bosom, is like wine not opened, Like new wine-skins, it will burst.
20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.
I will speak, that I may freely breathe, I will open my lips and respond.
21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;
Let me be partial to no man, and, unto no son of earth, give flattering titles,
22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.
Surely I know not how to give flattering titles, How soon might my Maker take me away!
