Jobi 32

1 Atëherë këta tre njerëz nuk iu përgjigjën më Jobit, sepse ai e ndjente veten të drejtë.

И така, тия трима човека престанаха да отговарят на Иова, защото беше праведен пред своите си очи.

2 Por zemërimi i Elihut, birit të Barakelit, Buzitit, nga fisi i Ramit, u ndez kundër Jobit; zemërimi i tij u ndez, sepse ai e quante veten e tij të drejtë më tepër se Perëndia.

Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, син на Варахиила, от Арамовото семейство. Гневът му пламна против Иова, защото оправдаваше себе си наместо Бога

3 Zemërimi i tij u ndez edhe kundër tre miqve të tij, sepse nuk kishin gjetur përgjigjen e drejtë, megjithëse e dënonin Jobin.

тоже против тримата му приятели пламна гневът му, защото бяха осъдили Иова без да му намерят отговор.

4 Elihu kishte pritur për t’i folur Jobit, sepse ata ishin më të moshuar se ai.

А Елиу беше чакал да говори на Иова, защото другите бяха по-стари от него.

5 Por kur Elihu u bind që në gojën e këtyre tre njerëzve nuk kishte më përgjigje, ai u zemërua.

Но когато Елиу видя, че нямаше отговор в устата на тия трима мъже, гневът му пламна.

6 Kështu Elihu, bir i Barakelit, Buzitit, mori fjalën dhe tha: “Unë jam akoma i ri me moshë dhe ju jeni pleq; prandaj ngurrova dhe pata frikë t’ju parashtroj mendimin tim.

Тогава вузецът Елиу, син на Варахиила, в отговор рече: - Аз съм млад, а вие много стари; Затова се посвених, и не смеех да ви явя моето мнение.

7 Thoja: “Do të flasë mosha dhe numri i madh i viteve do t’u mësojë diturinë”.

Аз рекох: Дните нека говорят, И многото години нека учат мъдрост.

8 Por te njeriu ka një frymë, dhe është fryma i të Plotfuqishmit që i jep zgjuarsinë.

Но има дух в човека; Вдъхновението на Всемогъщия го вразумява.

9 Nuk janë detyrimisht të mëdhenjtë që kanë diturinë ose pleqtë që kuptojnë drejtësinë.

Не че човеците са велики, за това ще са и мъдри, Нито че са стари, за това ще разбират правосъдието.

10 Prandaj them: Dëgjomëni, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Прочее, казвам: Слушайте мене; Нека явя и аз мнението си.

11 Ja, prita fjalimet tuaja, dëgjova argumentat tuaja, ndërsa kërkonit të thonit diçka.

Ето, чаках докато вие говорехте, Слушах разсъжденията ви, Когато търсехте какво да кажете;

12 Ju kam ndjekur me vëmendje, dhe ja, asnjëri prej jush nuk e bindi Jobin ose nuk iu përgjigj fjalëve të tij.

Внимателно ви слушах, И ето, ни един от вас не убеди Иова, Нито отговори на думите му;

13 Mos thoni, pra: “Kemi gjetur diturinë; vetëm Perëndia mund ta mundë plotësisht, por jo njeriu!”.

За да не речете: Ние намерихме мъдрост. Бог ще го свали, а не човек.

14 Ai nuk i ka drejtuar fjalimet e tij kundër meje, prandaj nuk do t’i përgjigjem me fjalët tuaja.

Понеже той не е отправил думите си против мене, То и аз няма да му отговоря според вашите речи.

15 Janë hutuar, nuk përgjigjen më, nuk gjejnë fjalë.

Те се смайват, не отговарят вече, Не намират ни дума да кажат.

16 Duhet të pres akoma, sepse nuk flasin më, rrinë aty pa dhënë asnjë përgjigje.

А да чакам ли аз понеже те не говорят, - Понеже стоят и не отговарят вече?

17 Do të paraqes edhe unë pjesën time, do të shtroj edhe unë mendimin tim.

Нека отговоря и аз от моя страна, Нека явя и аз мнението си.

18 Sepse kam plot fjalë dhe fryma përbrenda më detyron.

Защото съм пълен с думи; Духът в мене дълбоко ме притиска.

19 Ja, gjiri im është si vera që nuk ka një shfrim, si shakujt e rinj, gati për të plasur.

Ето коремът ми е като вино неотворено, Близо е да се разпукне като нови мехове.

20 Do të flas, pra, për të pasur një lehtësim të vogël, do të hap buzët dhe do të përgjigjem.

Ще проговоря, за да ми стане по-леко; Ще отворя устните си и ще отговоря.

21 Tani më lejoni të flas pa treguar anësi me asnjë dhe pa i bërë lajka kurrkujt;

Далеч от мене да гледам на лице, Или да полаская човека.

22 sepse unë nuk di të bëj lajka, përndryshe Krijuesi im do të më hiqte shpejt nga mesi”.

Защото не зная да лаская; Иначе Създателят ми би ме отмахнал веднага.