Jobi 31

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

“Hice un pacto con mis ojos; ¿cómo debería entonces mirar con lujuria a una mujer joven?

2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

Porque lo que es la porción de Dios en lo alto, y la herencia del Todopoderoso en las alturas?

3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

¿No es una calamidad para los injustos, y el desastre a los obreros de la iniquidad?

4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

No ve mis caminos, y contar todos mis pasos?

5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

“Si he andado con falsedad, y mi pie se ha apresurado a engañar

6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

(que me pesen en una balanza uniforme, para que Dios conozca mi integridad);

7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

si mi paso se ha desviado del camino, si mi corazón caminara tras mis ojos, si alguna mancha se ha pegado a mis manos,

8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

entonces déjame sembrar, y que otro coma. Sí, que el producto de mi campo sea desarraigado.

9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

“Si mi corazón ha sido seducido por una mujer, y he esperado en la puerta de mi vecino,

10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

que muela para otro mi mujer, y otros se encorven sobre ella.

11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

Porque eso sería un crimen atroz. Sí, sería una iniquidad ser castigado por los jueces,

12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

porque es un fuego que consume hasta la destrucción, y que me arrancaría de raíz todo mi aumento.

13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

“Si he despreciado la causa de mi siervo o de mi sirvienta, cuando contendían conmigo,

14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

¿Qué haré entonces cuando Dios se levante? Cuando me visite, ¿qué le responderé?

15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

¿Acaso no lo hizo el que me hizo en el vientre? ¿No se nos formó en el vientre materno?

16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

“Si he retenido a los pobres de su deseo, o han hecho fallar los ojos de la viuda,

17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

o haber comido mi bocado solo, y el huérfano no ha comido de ella

18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

(no, desde mi juventud creció conmigo como con un padre, La he guiado desde el vientre de mi madre);

19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

si he visto a alguno perecer por falta de ropa, o que los necesitados no tenían cobertura;

20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

si su corazón no me ha bendecido, si no se ha calentado con el vellón de mi oveja;

21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

si he levantado mi mano contra los huérfanos, porque vi mi ayuda en la puerta;

22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

entonces dejé caer mi hombro desde el omóplato, y que mi brazo se rompa desde el hueso.

23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

Porque la calamidad de Dios es un terror para mí. Por su majestad, no puedo hacer nada.

24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,

“Si he hecho del oro mi esperanza, y han dicho al oro fino: “Tú eres mi confianza”.

25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

Si me he alegrado porque mi riqueza era grande, y porque mi mano se había vuelto mucho;

26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

si he visto el sol cuando brillaba, o la luna moviéndose con esplendor,

27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

y mi corazón ha sido seducido en secreto, y mi mano lanzó un beso de mi boca;

28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

esto también sería una iniquidad que sería castigada por los jueces, porque habría negado al Dios que está arriba.

29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

“Si me he alegrado de la destrucción del que me odiaba, o me levanté cuando el mal lo encontró

30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.

(Ciertamente no he permitido que mi boca peque pidiendo su vida con una maldición);

31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

si los hombres de mi tienda no han dicho, ¿Quién puede encontrar a alguien que no se haya saciado con su carne?

32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

(el extranjero no ha acampado en la calle, pero he abierto mis puertas al viajero);

33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

si como Adán he cubierto mis transgresiones, ocultando mi iniquidad en mi corazón,

34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

porque temía a la gran multitud, y el desprecio de las familias me aterrorizó, así que guardé silencio, y no salí de la puerta...

35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

¡ojalá tuviera uno que me escuchara! ¡He aquí mi firma! ¡Que el Todopoderoso me responda! ¡Que el acusador escriba mi acusación!

36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

Seguramente lo llevaría al hombro, y lo ataría a mí como una corona.

37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

Yo le declararía el número de mis pasos. Me acercaría a él como un príncipe.

38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

Si mi tierra grita contra mí, y sus surcos lloran juntos;

39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.

si he comido sus frutos sin dinero, o han hecho que sus propietarios pierdan la vida,

40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.

deja que los cardoscrezcan en lugar del trigo, y stinkweed en lugar de cebada”. Las palabras de Job han terminado.