Jobi 31

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

Завет положих очима моима, да не помышлю на девицу.

2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

И что удели Бог свыше, и наследие Всесильнаго от вышних?

3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

Увы, пагуба неправдивому и отчуждение творящым беззаконие.

4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

Не Сам ли узрит путь мой и вся стопы моя изочтет?

5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

Аще ходих с посмеятели, и аще потщася нога моя на лесть,

6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

стах бо на мериле праведне, виде же Господь незлобие мое.

7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

Аще уклонися нога моя от пути, аще и вслед ока моего иде сердце мое, и аще рукама моима прикоснухся даров,

8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

да посею убо, а инии да поядят, без корене же да бых был на земли.

9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

Аще вслед иде сердце мое жены мужа инаго, и аще приседяй бых при дверех ея,

10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

угодна убо буди и жена моя иному мужу, младенцы же мои смирени да будут:

11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

ярость бо гнева не удержана, еже осквернити мужа инаго жену:

12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

огнь бо есть горяй на вся страны, идеже найдет, из корения погубит.

13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

Аще же презрех суд раба моего или рабыни, прящымся им предо мною:

14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

что бо сотворю, аще испытание сотворит ми Господь? Аще же и посещение, кий ответ сотворю?

15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

Еда не якоже и аз бех во чреве, и тии быша? Бехом же в томже чреве.

16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

Немощнии же, аще когда чесого требоваху, не не получиша, вдовича же ока не презрех.

17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

Аще же и хлеб мой ядох един и сирому не преподах от него:

18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

понеже от юности моея кормих якоже отец, и от чрева матере моея наставлях:

19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

аще же презрех нага погибающа и не облекох его:

20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

немощнии же аще не благословиша мя, от стрижения же агнцев моих согрешася плещы их:

21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

аще воздвигох на сироту руку, надеяся, яко многа помощь мне есть:

22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

да отпадет убо рамо мое от состава, мышца же моя от лактя да сокрушится:

23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

страх бо Господень объя мя, и от тягости Его не стерплю.

24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,

Аще вчиних злато в крепость мою и аще на камения многоценная надеяхся,

25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

аще же и возвеселихся, многу ми богатству сущу, аще же и на безчисленных положих руку мою:

26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

или не видим солнца возсиявшаго оскудевающа, луны же умаляющияся? Не в них бо есть:

27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

и аще прельстися отай сердце мое, аще и руку мою положив на устах моих лобзах:

28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

и сие ми убо в беззаконие превелие да вменится, яко солгах пред Богом Вышним.

29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

Аще же обрадовахся о падении враг моих, и рече сердце мое: благоже, благоже:

30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.

да услышит убо ухо мое клятву мою, озлославлен же да буду от людий моих озлобляемь.

31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

Аще же и многажды реша рабыни моя: кто убо дал бы нам от плотей его насытитися, зело мне благу сущу?

32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

И вне не водворяшеся странник, дверь же моя всякому приходящему отверста бе.

33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

Аще же и согрешая неволею, скрых грех мой:

34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

не посрамихся бо народнаго множества, еже не поведати пред ними: аще же и оставих маломощнаго изыти из дверий моих тщим недром: (аще бы не убоялся).

35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

Кто даст слушающаго мене? Руки же Господни аще бых не убоялся, писание же, еже имех на кого,

36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

на плещах возложив аки венец, читах,

37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

и аще не раздрав его отдах, ничтоже взем от должника:

38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

аще на мя когда земля возстена, аще и бразды ея восплакашася вкупе:

39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.

аще и силу ея ядох един без цены, или аще и душу господина земли взем оскорбих:

40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.

вместо пшеницы да взыдет ми кропива, а вместо ячменя терние.