Jobi 31

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

J'avais fait un pacte avec mes yeux, disant: Je ne regarderai plus une vierge.

2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

Car quelle est la part que d'en haut m'a réservée le Seigneur; quel héritage dois-je attendre du Tout-Puissant qui règne au plus haut des cieux?

3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

Malheur, perdition à l'injuste, expulsion pour celui qui fait le mal.

4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

Le Seigneur ne me tiendra-t-il pas compte de mes voies, ni de la manière dont j'ai marché?

5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

Si j'avais été le compagnon des railleurs; si j'avais porté mes pas du côté de la fraude!

6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

Mais je me suis maintenu sous le joug de la justice, et le Seigneur connaît mon innocence.

7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

Si mon pied s'est écarté du droit chemin, si mon cœur a été égayé par mes yeux, si mes mains ont touché des présents,

8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

Que d'autres consomment ce que j'ai semé, que sur la terre je devienne sans racines.

9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

Si mon cœur a convoité la femme d'autrui, si j'ai franchi ses portes,

10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

Que ma femme plaise à un autre homme; que mes enfants soient humiliés.

11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

Rien ne peut apaiser la colère de Dieu contre celui qui souille la femme de son prochain.

12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

Le feu s'attaquera à toute sa personne et dévorera tout ce qui sera issu de lui.

13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

Si j'avais faussé le jugement que je rendais sur mon serviteur et ma servante, lorsqu'ils recouraient à ma justice,

14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

Que ferais-je quand à mon tour le Seigneur me jugera? Qu'aurais-je à lui répondre, s'il m'avait surpris en quelque faute?

15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

Ceux que j'avais à juger n'avaient-ils pas été comme moi, conçus en des entrailles? n'était-ce pas comme si les mêmes flancs nous avaient portés?

16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

Aussi les pauvres ont-ils toujours trouvé chez moi ce qui leur manquait; et je n'ai point fait verser de larmes à l'œil de la veuve.

17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

Si j'ai mangé seul ma bouchée, si je n'en ai point fait part à l'orphelin;

18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

Si dès ma jeunesse, à peine sorti du ventre de ma mère, je n'ai eu de lui des soins paternels;

19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

Si j'ai méprisé l'homme nu et abandonné; si je ne l'ai point vêtu;

20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

Si les indigents ne m'ont point béni; si leurs épaules n'ont pas été réchauffées par les toisons de mes agneaux;

21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

Si j'ai levé la main sur le pupille; si je n'ai point multiplié mes secours avec confiance;

22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

Que mon épaule se déboîte, que mon bras soit broyé au-dessous du coude.

23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

En vérité la crainte du Seigneur m'a saisi; je ne puis supporter ce qu'il m'envoie.

24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,

Si j'avais amoncelé de l'or, si j'avais estimé surtout les pierres précieuses;

25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

Si j'avais mis ma joie en de grandes richesses; si ma main s'était posée sur des trésors innombrables;

26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

Je me serais dit: N'ai-je point vu le soleil dans tout son éclat s'éclipser, et la lune au ciel périr? Et rien n'est au-dessus d'eux.

27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

Et si mon cœur en secret s'est laissé séduire; et si j'ai baisé ma main en la portant à ma bouche,

28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

Que ces fautes me soient gravement imputées; car alors j'ai menti au Seigneur Très-Haut.

29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

Et si je me suis réjoui de la chute de mes ennemis, et si dans mon âme j'ai dit: Bien!

30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.

Puisse mon oreille ouïr la malédiction qui sera portée contre moi; puissé-je être signalé à tout le peuple comme un méchant.

31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

Si je n'ai pas été bon pour mes servantes, si elles ont dit de moi: Qui nous permettra de nous rassasier de sa chair?

32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

Si j'ai laissé l'étranger passer la nuit en plein air, et si ma porte ne s'est pas ouverte à tout venant.

33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

Si ayant failli involontairement, j'ai caché mes péchés;

34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

Retenu par la honte de les avouer devant la multitude; si j'ai souffert que le pauvre sortît de ma maison l'estomac vide;

35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

Qui me donnera quelqu'un qui m'écoute? Si je n'ai point eu crainte de la main du Seigneur; le titre que j'avais contre autrui,

36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

Que j'avais lu les épaules ceintes d'une couronne,

37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

Si je ne l'ai point remis, après l'avoir déchiré, sans rien exiger du débiteur;

38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

Si jamais la terre a gémi contre moi, si ses sillons ont pleuré tous ensemble,

39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.

Si j'ai consommé ses fruits seul et sans les payer; si en les empruntant j'ai affligé l'âme de son possesseur,

40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.

Que les champs, au lieu de froment, ne produisent pour moi que des orties; et au lieu d'orge que des ronces. Et Job cessa de parler.