Jobi 31

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

J'avais fait un pacte avec mes yeux, et comment aurais-je arrêté mes regards sur une vierge. —

2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

Quelle part, me disais-je, Dieu me réserverait-il d'en haut? Quel sort le Tout-Puissant me ferait-il de son ciel?

3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

La ruine n'est-elle pas pour le méchant, et le malheur pour les artisans d'iniquité?

4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

Dieu ne connaît-il pas mes voies, ne compte-t-il pas tous mes pas?

5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

Si j'ai marché dans le sentier du mensonge, si mon pied a couru après la fraude, —

6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

que Dieu me pèse dans de justes balances, et il reconnaîtra mon innocence!

7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

Si mes pas se sont écartés du droit chemin, si mon cœur a suivi mes yeux, si quelque souillure s'est attachée à mes mains, —

8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

que je sème, et qu'un autre mange, que mes rejetons soient déracinés!

9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

Si mon cœur a été séduit par une femme, si j'ai fait le guet à la porte de mon prochain, —

10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

que ma femme tourne la meule pour un autre, que des étrangers la déshonorent!

11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

Car c'est là un crime horrible, un forfait que punissent les juges;

12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

un feu qui dévore jusqu'à la ruine, qui aurait détruit tous mes biens.

13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

Si j'ai méconnu le droit de mon serviteur ou de ma servante, quand ils étaient en contestation avec moi: —

14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

Que faire, quand Dieu se lèvera? Au jour de sa visite, que lui répondrai-je?

15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

Celui qui m'a fait dans le sein de ma mère ne l'a-t-il pas fait aussi? Un même Créateur ne nous a-t-il pas formés?

16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

Si j'ai refusé aux pauvres ce qu'ils désiraient, si j'ai fait languir les yeux de la veuve,

17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

si j'ai mangé seul mon morceau de pain, sans que l'orphelin en ait eu sa part: —

18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

dès mon enfance il m'a gardé comme un père; dès ma naissance il a guidé mes pas.

19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

Si j'ai vu le malheureux périr sans vêtements, l'indigent manquer de couverture,

20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

sans que ses reins m'aient béni, sans que la toison de mes agneaux l'ait réchauffé;

21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

si j'ai levé la main contre l'orphelin, parce que je me voyais un appui dans les juges, —

22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

que mon épaule se détache du tronc, que mon bras soit arraché de l'humérus.

23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

Car je crains la vengeance de Dieu, et devant sa majesté je ne puis subsister.

24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,

Si j'ai mis dans l'or mon assurance, si j'ai dit à l'or pur: « Tu es mon espoir; »

25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

si je me suis réjoui de l'abondance de mes biens, des trésors amassés par mes mains;

26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

si, en voyant le soleil jeter ses feux, et la lune s'avancer dans sa splendeur,

27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

mon cœur s'est laissé séduire en secret, si ma main s'est portée à ma bouche, —

28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

c'est là encore un crime que punit le juge; j'aurais renié le Dieu très-haut.

29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

Si j'ai été joyeux de la ruine de mon ennemi, si j'ai tressailli d'allégresse quand le malheur l'a frappé: —

30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.

Non, je n'ai pas permis à ma langue de pécher, en demandant sa mort avec imprécation!...

31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

Si les gens de ma tente ne disaient pas: « Où trouver quelqu'un qui ne soit pas rassasiés de sa table? »

32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

si l'étranger passait la nuit en dehors, si je n'ouvrais pas la porte au voyageur!...

33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

Si j'ai, comme font les hommes, déguisé mes fautes, et renfermé mes iniquités dans mon sein,

34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

par peur de la grande assemblée, par crainte du mépris des familles, au point de me taire, et de n'oser franchir le seuil de ma porte!...

35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

Oh! Qui me fera trouver quelqu'un qui m'écoute? Voilà ma signature: que le Tout-Puissant me réponde! Que mon adversaire écrive aussi sa cédule!

36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

On verra si je ne la mets pas sur mon épaule, si je n'en ceins pas mon front comme d'un diadème!

37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

Je rendrai compte à mon juge de tous mes pas, je m'approcherai de lui comme un prince.

38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

Si ma terre crie contre moi, si j'ai fait pleurer ses sillons;

39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.

si j'ai mangé ses produits sans l'avoir payée, si je l'ai arrachée à ses légitimes possesseurs, —

40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.

qu'au lieu de froment il y naisse des épines, et de l'ivraie au lieu d'orge! Ici finissent les discours de Job.