Jobi 31
1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?
A covenant I made for mine eyes, And what — do I attend to a virgin?
2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?
And what [is] the portion of God from above? And the inheritance of the Mighty from the heights?
3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?
Is not calamity to the perverse? And strangeness to workers of iniquity?
4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?
Doth not He see my ways, And all my steps number?
5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,
If I have walked with vanity, And my foot doth hasten to deceit,
6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.
He doth weigh me in righteous balances, And God doth know my integrity.
7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,
If my step doth turn aside from the way, And after mine eyes hath my heart gone, And to my hands cleaved hath blemish,
8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.
Let me sow — and another eat, And my products let be rooted out.
9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,
If my heart hath been enticed by woman, And by the opening of my neighbour I laid wait,
10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.
Grind to another let my wife, And over her let others bend.
11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,
For it [is] a wicked thing, and a judicial iniquity;
12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.
For a fire it [is], to destruction it consumeth, And among all mine increase doth take root,
13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,
If I despise the cause of my man-servant, And of my handmaid, In their contending with me,
14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?
Then what do I do when God ariseth? And when He doth inspect, What do I answer Him?
15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?
Did not He that made me in the womb make him? Yea, prepare us in the womb doth One.
16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,
If I withhold from pleasure the poor, And the eyes of the widow do consume,
17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,
And I do eat my morsel by myself, And the orphan hath not eat of it,
18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)
(But from my youth He grew up with me as [with] a father, And from the belly of my mother I am led.)
19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,
If I see [any] perishing without clothing, And there is no covering to the needy,
20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,
If his loins have not blessed me, And from the fleece of my sheep He doth not warm himself,
21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,
If I have waved at the fatherless my hand, When I see in [him] the gate of my court,
22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!
My shoulder from its blade let fall, And mine arm from the bone be broken.
23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.
For a dread unto me [is] calamity [from] God, And because of His excellency I am not able.
24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,
If I have made gold my confidence, And to the pure gold have said, 'My trust,'
25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,
If I rejoice because great [is] my wealth, And because abundance hath my hand found,
26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;
If I see the light when it shineth, And the precious moon walking,
27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.
And my heart is enticed in secret, And my hand doth kiss my mouth,
28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia
It also [is] a judicial iniquity, For I had lied to God above.
29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);
If I rejoice at the ruin of my hater, And stirred up myself when evil found him,
30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.
Yea, I have not suffered my mouth to sin, To ask with an oath his life.
31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);
If not — say ye, O men of my tent, 'O that we had of his flesh, we are not satisfied.'
32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,
In the street doth not lodge a stranger, My doors to the traveller I open.
33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.
If I have covered as Adam my transgressions, To hide in my bosom mine iniquity,
34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,
Because I fear a great multitude, And the contempt of families doth affright me, Then I am silent, I go not out of the opening.
35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë
Who giveth to me a hearing? lo, my mark. The Mighty One doth answer me, And a bill hath mine adversary written.
36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.
If not — on my shoulder I take it up, I bind it a crown on myself.
37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,
The number of my steps I tell Him, As a leader I approach Him.
38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,
If against me my land doth cry out, And together its furrows weep,
39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.
If its strength I consumed without money, And the life of its possessors, I have caused to breathe out,
40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.
Instead of wheat let a thorn go forth, And instead of barley a useless weed! The words of Job are finished.
