Jobi 31
1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?
A covenant, I solemnised for mine eyes, —How then could I gaze upon a virgin?
2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?
Or what would have been my portion of GOD from above? Or what inheritance of the Almighty from on high?
3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?
Is there not calamity, for the perverse? and misfortune, for the workers of iniquity?
4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?
Would, he, not see my ways? and of all my steps, take account?
5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,
Verily I walked not in falsity, nor did my foot haste unto deceit: —
6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.
Let him weigh me in balances of righteousness, —and let GOD take note of mine integrity!
7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,
If my goings have swerved from the way, —and, after mine eyes, hath gone my heart, and, to my hands, hath adhered any stain,
8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.
Let me sow but, another, eat. And let, what I have springing up, be uprooted!
9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,
If my heart hath been enticed unto a woman, or, by the door of my neighbour, I have lien in wait,
10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.
Let my wife, grind to another, and, over her, let others bend!
11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,
Surely that had been a shameful thing! and that an iniquity for the judges!
12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.
Surely, a fire, had that been, which, unto destruction, would have consumed, and, of all mine increase, had it torn up the root.
13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,
If I refused the right of my servant, or my handmaid, when they contended with me,
14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?
What then could I have done when GOD rose up? And, when he visited, what could I have answered him?
15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?
Did not he who, in the womb, made me, make him? And is not he who formed us in the body one?
16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,
If I withheld—from pleasure—the poor, or, the eyes of the widow, I dimmed;
17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,
Or, used to eat my morsel alone, so that the fatherless did not eat thereof;
18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)
Surely, from my youth, he grew up to me, as to a father, and, from my birth, I acted as guide to her:
19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,
If I saw one perishing for lack of clothing, or that the needy had no covering;
20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,
If his loins did not bless me, or if, with the fleece of my lambs, he did not warm himself;
21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,
If I shook—against the fatherless—my hand, when I saw, in the gate, his need of my help,
22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!
Let, my shoulder, from the shoulder-blade, fall, and, my arm, from the upper bone, be broken;
23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.
For, a dread unto me, was calamity from GOD, and, from his majesty, I could not escape.
24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,
If I made gold my stay, and, to precious metal, said, My confidence!
25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,
If I rejoiced because great was my substance, and, an abundance, my hand had discovered;
26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;
If I looked at the sun, when it flashed forth light, or at the moon, majestically marching along;
27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.
And befooled secretly was my heart, so that my hand kissed my mouth,
28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia
That too, had been a judicial iniquity, For I should have been false to GOD, above.
29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);
If rejoiced in the misfortune of him that hated me, or exulted when calamity found him; —
30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.
Neither did I suffer my palate to sin, by asking, with a curse, for his life:
31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);
If the men of my household have not said, Oh for some of his flesh—we cannot get filled,
32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,
Outside, the sojourner lodged not for the night, My doors—to the wayfarer, I threw open.
33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.
If I covered, like Adam, my transgressions, by hiding in my bosom mine iniquity,
34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,
Then let me be made to tremble at a great throng, yea let, the contempt of families, terrify me, so that, keeping silence, I shall not go out of the door!
35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë
Oh that I had one to hear me, Lo! my crossmark, May, the Almighty, answer me! And would that, a book, mine opponent had written!
36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.
Oh! would I not, upon my shoulder, lift it, or bind it as a crown upon me;
37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,
The number of my footsteps, I would declare to him, Like a noble, would I draw near to him.
38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,
If, against me, my ground used to cry out, and, together, my ridges did weep;
39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.
If, the strength thereof, I used to eat, without payment, and, the soul of the holders thereof, I made groan;
40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.
Instead of wheat, let there come forth bramble, and, instead of barley, a bad-smelling weed! Ended are the words of Job.
