< Jobi 31 >

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?
I made a covenant with mine eyes; how then should I look upon a maid?
2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?
For what would be the portion of God from above, and the heritage of the Almighty from on high?
3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?
Is it not calamity to the unrighteous, and disaster to the workers of iniquity?
4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?
Doth not He see my ways, and count all my steps?
5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,
If I have walked with vanity, and my foot hath hasted to deceit —
6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.
Let me be weighed in a just balance, that God may know mine integrity —
7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,
If my step hath turned out of the way, and my heart walked after mine eyes, and if any spot hath cleaved to my hands;
8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.
Then let me sow, and let another eat; yea, let the produce of my field be rooted out.
9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,
If my heart have been enticed unto a woman, and I have lain in wait at my neighbour's door;
10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.
Then let my wife grind unto another, and let others bow down upon her.
11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,
For that were a heinous crime; yea, it were an iniquity to be punished by the judges.
12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.
For it is a fire that consumeth unto destruction, and would root out all mine increase.
13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,
If I did despise the cause of my man-servant, or of my maid-servant, when they contended with me —
14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?
What then shall I do when God riseth up? And when He remembereth, what shall I answer Him?
15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?
Did not He that made me in the womb make him? And did not One fashion us in the womb?
16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,
If I have withheld aught that the poor desired, or have caused the eyes of the widow to fail;
17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,
Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten thereof —
18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)
Nay, from my youth he grew up with me as with a father, and I have been her guide from my mother's womb.
19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,
If I have seen any wanderer in want of clothing, or that the needy had no covering;
20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,
If his loins have not blessed me, and if he were not warmed with the fleece of my sheep;
21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,
If I have lifted up my hand against the fatherless, because I saw my help in the gate;
22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!
Then let my shoulder fall from the shoulder-blade, and mine arm be broken from the bone.
23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.
For calamity from God was a terror to me, and by reason of His majesty I could do nothing.
24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,
If I have made gold my hope, and have said to the fine gold: 'Thou art my confidence';
25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,
If I rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gotten much;
26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;
If I beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;
27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.
And my heart hath been secretly enticed, and my mouth hath kissed my hand;
28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia
This also were an iniquity to be punished by the judges; for I should have lied to God that is above.
29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);
If I rejoiced at the destruction of him that hated me, or exulted when evil found him —
30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.
Yea, I suffered not my mouth to sin by asking his life with a curse.
31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);
If the men of my tent said not: 'Who can find one that hath not been satisfied with his meat?'
32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,
The stranger did not lodge in the street; my doors I opened to the roadside.
33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.
If after the manner of men I covered my transgressions, by hiding mine iniquity in my bosom —
34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,
Because I feared the great multitude, and the most contemptible among families terrified me, so that I kept silence, and went not out of the door.
35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë
Oh that I had one to hear me! — Lo, here is my signature, let the Almighty answer me — and that I had the indictment which mine adversary hath written!
36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.
Surely I would carry it upon my shoulder; I would bind it unto me as a crown.
37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,
I would declare unto him the number of my steps; as a prince would I go near unto him.
38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,
If my land cry out against me, and the furrows thereof weep together;
39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.
If I have eaten the fruits thereof without money, or have caused the tillers thereof to be disappointed —
40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.
Let thistles grow instead of wheat, and noisome weeds instead of barley. The words of Job are ended.

< Jobi 31 >