Jobi 31

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

I made a covenant with mine eyes, and I will not think upon a virgin.

2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

Now what portion has God given from above? and is there an inheritance [given] of the Mighty One from the highest?

3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

Alas! destruction to the unrighteous, and rejection to them that do iniquity.

4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

Will he not see my way, and number all my steps?

5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

But if I had gone with scorners, and if too my foot has hasted to deceit:

6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

(for I am weighed in a just balance, and the Lord knows my innocence: )

7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

if my foot has turned aside out of the way, or if mine heart has followed mine eye, and if too I have touched gifts with my hands;

8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

then let me sow, and let others eat; and let me be uprooted on the earth.

9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

If my heart has gone forth after another man's wife, and if I laid wait at her doors;

10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

then let my wife also please another, and let my children be brought low.

11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

For the rage of anger is not to be controlled, [in the case] of defiling [another] man's wife.

12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

For it is a fire burning on every side, and whoever it attacks, it utterly destroys.

13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

And if too I despised the judgement of my servant or [my] handmaid, when they pleaded with me;

14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

what then shall I do if the Lord should try me? and if also he should at all visit me, can I make an answer?

15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

Were not they too formed as I also was formed in the womb? yes, we were formed in the same womb.

16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

But the helpless missed not whatever need they had, and I did not cause the eye of the widow to fail.

17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

And if too I ate my morsel alone, and did not impart [of it] to the orphan;

18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

(for I nourished [them] as a father from my youth and guided [them] from my mother's womb.)

19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

And if too I overlooked the naked as he was perishing, and did not clothe him;

20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

and if the poor did not bless me, and their shoulders were [not] warmed with the fleece of my lambs;

21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

if I lifted my hand against an orphan, trusting that my strength was far superior [to his]:

22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

let them my shoulder start from the blade-bone, and my arm be crushed off from the elbow.

23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

For the fear of the Lord constrained me, and I can’t bear up by reason of his burden.

24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,

If I made gold my treasure, and if too I trusted the precious stone;

25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

and if too I rejoiced when my wealth was abundant, and if too I laid my hand on innumerable [treasures]:

26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

(do we not see the shining sun eclipsed, and the moon waning? for they have not [power to continue]: )

27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

and if my heart was secretly deceived, and if I have laid my hand upon my mouth and kissed it:

28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

let this also then be reckoned to me as the greatest iniquity: for I [should] have lied against the Lord Most High.

29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

And if too I was glad at the fall of mine enemies, and mine heart said, Aha!

30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.

let then mine ear hear my curse, and let me be a byword amongst my people in my affliction.

31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

And if too my handmaids have often said, Oh that we might be satisfied with his flesh; (whereas I was very kind:

32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

for the stranger did not lodge without, and my door was opened to every one that came: )

33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

or if too having sinned unintentionally, I hid my sin;

34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

(for I did not stand in awe of a great multitude, so as not to declare boldly before them: ) and if too I permitted a poor man to go out of my door with an empty bosom:

35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

(Oh that I had a hearer, ) and if I had not feared the hand of the Lord; and [as to] the written charge which I had against any one,

36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

I would place [it] as a chaplet on my shoulders, and read it.

37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

And if I did not read it and return it, having taken nothing from the debtor:

38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

If at any time the land groaned against me, and if its furrows mourned together;

39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.

and if I ate its strength alone without price, and if I too grieved the heart of the owner of the soil, by taking [anything] from [him]:

40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.

then let the nettle come up to me instead of wheat, and a bramble instead of barley. And Job ceased speaking.