Jobi 31

1 “Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

Направих завет с очите си; И как бих погледнал на девица?

2 Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

Защото какъв дял се определя от Бога отгоре, И какво наследство от Всемогъщия свише?

3 A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

Не е ли разорение за нечестивия, И погибел за тия, които вършат беззаконие?

4 Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

Не вижда ли Той пътищата ми? И не брои ли всичките ми стъпки?

5 Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

Ако съм ходил с лъжата, И ногата ми е бързала на измама,

6 le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

(Но нека ме претеглят в прави везни, За да познае Бог непорочността ми, -)

7 Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

Ако се е отклонила ногата ми от пътя, И сърцето ми е последвало очите ми, И ако е залепило петно на ръцете ми,

8 le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

То нека сея аз, а друг да яде, И нека се изкоренят произведенията ми

9 Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

Ако се е прелъстило сърцето ми от жена, И съм причаквал при вратата на съседа си,

10 gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

То нека моята жена меле за другиго, И други да се навеждат над нея;

11 Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

Защото това би било гнусно дело, И беззаконие, което да се накаже от съдиите;

12 një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

Понеже това е огън, който изгорява до погубване, И би изкоренил всичките ми плодове.

13 Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

Ако съм презрял правото на слугата си или на слугинята си, Когато имаха спор с мене,

14 çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

То какво бих сторил, когато се подигне Бог? И какво бих Му отговорил, когато посети?

15 Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

Оня, който е образувал мене в утробата, не образува ли и него? И не същия ли ни образува в утробата?

16 Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

Ако съм въздържал сиромасите от това, което желаеха, Или съм направил да помрачеят очите на вдовицата,

17 në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

Или съм изял сам си залъка си, Без да е яло сирачето от него,

18 (por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

(Напротив, от младостта ми то порасте при мене като при баща, И от утробата на майка си съм наставлявал вдовицата; )

19 në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

Ако съм гледал някого да гине от нямане дрехи, Или сиромах, че няма завивка,

20 në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

И не са ме благославяли чреслата му, Като се е стоплял с вълната от овцете ми;

21 në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

Ако съм подигнал ръка против сирачето, Като виждах, че имам помощ в портата;

22 supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

То да падне мишцата ми от рамото, И ръката ми да се пречупи от лакътя;

23 Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

Защото погибел от Бога беше ужас за мене, И пред Неговото величие не можех да сторя нищо.

24 Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: “Ti je shpresa ime”,

Ако съм турял надеждата си в злато, Или съм рекъл на чистото злато: Ти си мое упование;

25 në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

Ако съм се веселил, защото богатството ми бе голямо, И защото ръката ми бе намерила изобилие;

26 në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

Ако, като съм гледал слънцето, когато изгряваше, Или луната, когато ходеше в светлостта си,

27 edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

Се е увлякло тайно сърцето ми, И устата ми са целували ръката ми;

28 Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

И това би било беззаконие, което да се накаже от съдиите, Защото бих се отрекъл от Всевишния Бог.

29 (por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

Ако съм злорадствувал в загиването на мразещия ме, Или ми е ставало драго, когато го е сполетявало зло,

30 në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: “Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?”.

(Даже не съм допуснал на устата си да съгрешат Та да иксам живота му с проклетия);

31 (përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

Ако хората от шатъра ми не са рекли: Кой може да покаже едного, който не е бил наситен от него с месо?

32 në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

(Чужденец не нощуваше вън; Отварях вратата си на пътника);

33 sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

Ако съм покривал престъпленията си както Адама Като съм скривал беззаконието си в пазухата си,

34 Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

Понеже се боях от голямото множество, И презрението на семействата ме ужасяваше, Така че млъквах и не излизах из вратата;

35 dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

(О, да имаше някой да ме слуша! - Ето виж тука подписа ми; Всемогъщият нека ми отговори!- И да имах акта който противникът ми е написал!

36 do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

Ето, на рамо щях да го нося, За венец щях да го привържа на себе си!

37 Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

Щях да му дам отчет за стъпките си; Като княз щях да се приближа при него-)

38 në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

Ако нивата ми вика против мене, И браздите й плачат заедно;

39 në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit”.

Ако съм изял плода й без да платя, Или съм изгасил живота на стопаните й;

40 Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.

Тогава да израстат тръни вместо жито, И вместо ечемик плевели. Свършиха се думите на Иова.