Jobi 3

1 Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.

Aftir these thingis Joob openyde his mouth,

2 Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:

and curside his dai, and seide, Perische the dai in which Y was borun,

3 “Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: “U ngjiz një mashkull!”.

and the nyyt in which it was seid, The man is conceyued.

4 Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!

Thilke dai be turnede in to derknessis; God seke not it aboue, and be it not in mynde, nethir be it liytned with liyt.

5 E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!

Derknessis make it derk, and the schadewe of deeth and myist occupie it; and be it wlappid with bittirnesse.

6 Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!

Derk whirlwynde holde that niyt; be it not rikynyd among the daies of the yeer, nethir be it noumbrid among the monethes.

7 Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.

Thilke nyyt be soleyn, and not worthi of preisyng.

8 E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.

Curse thei it, that cursen the dai, that ben redi to reise Leuyathan.

9 U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,

Sterris be maad derk with the derknesse therof; abide it liyt, and se it not, nethir the bigynnyng of the morwetid risyng vp.

10 sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.

For it closide not the doris of the wombe, that bar me, nethir took awei yuels fro min iyen.

11 Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?

Whi was not Y deed in the wombe? whi yede Y out of the wombe, and perischide not anoon?

12 Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?

Whi was Y takun on knees? whi was Y suclid with teetis?

13 Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,

For now Y slepynge schulde be stille, and schulde reste in my sleep,

14 bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,

with kyngis, and consuls of erthe, that bilden to hem soleyn places;

15 ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.

ethir with prynces that han gold in possessioun, and fillen her housis with siluer;

16 Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?

ethir as a `thing hid not borun Y schulde not stonde, ethir whiche conseyued sien not liyt.

17 Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.

There wickid men ceessiden of noise, and there men maad wery of strengthe restiden.

18 Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.

And sum tyme boundun togidere with out disese thei herden not the voys of the wrongful axere.

19 Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.

A litil man and greet man be there, and a seruaunt free fro his lord.

20 Pse t’i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,

Whi is liyt youun to the wretche, and lijf to hem that ben in bitternesse of soule?

21 të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;

Whiche abiden deeth, and it cometh not;

22 gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?

as men diggynge out tresour and ioien greetly, whanne thei han founde a sepulcre?

23 Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?

Whi is liyt youun to a man, whos weie is hid, and God hath cumpassid hym with derknessis?

24 Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.

Bifore that Y ete, Y siyhe; and as of watir flowynge, so is my roryng.

25 Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.

For the drede, which Y dredde, cam to me; and that, that Y schamede, bifelde.

26 Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi”.

Whether Y dissymilide not? whether Y was not stille? whether Y restide not? and indignacioun cometh on me.