Jobi 3

1 Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.

此後約伯開口詛咒自己的生日。

2 Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:

約伯開始說：

3 “Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: “U ngjiz një mashkull!”.

願我誕生的那日消逝，願報告「懷了男胎」的那夜滅亡。

4 Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!

願那日成為黑暗，願天主從上面不再尋覓它，再沒有光燭照它。

5 E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!

願黑暗和陰影玷污它，濃雲遮蓋它，白晝失光的晦暗驚嚇它。

6 Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!

願那夜常為黑暗所制，不讓它列入年歲中，不讓它算在月分裏。

7 Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.

願那夜孤寂煢獨，毫無歡呼之聲。

8 E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.

願那詛咒白日者，有術召喚海怪者，前來詛咒那夜。

9 U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,

願晨星昏暗，期待光明而光明不至，也不見晨光熹微，

10 sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.

因為它沒有關閉我母胎之門，遮住我眼前的愁苦。

11 Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?

我為何一出母胎沒有立即死去﹖為何我一離母腹沒有斷氣﹖

12 Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?

為何兩膝接住我﹖為何兩乳哺養我﹖

13 Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,

不然現今我早已臥下安睡了，早已永眠獲得安息了，

14 bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,

與那些為自己建陵墓的國王和百官，

15 ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.

與那些金銀滿堂的王侯同眠；

16 Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?

或者像隱沒的流產兒，像未見光明的嬰孩；

17 Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.

在那裏惡人停止作亂，在那裏勞悴者得享安寧；

18 Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.

囚徒相安無事，再不聞督工的呼叱聲，

19 Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.

在那裏大小平等，奴隸脫離主人。

20 Pse t’i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,

為何賜不幸者以光明，賜心中憂苦者以生命﹖

21 të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;

這些人渴望死，而死不至；尋求死亡勝於寶藏，

22 gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?

見到墳墓，感覺歡樂，且喜樂達於極點!

23 Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?

人的道路，既如此渺茫，天主為何賜給他生命，又把他包圍﹖

24 Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.

歎習成了我的食物，不停哀嘆有如流水。

25 Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.

我所畏懼的，偏偏臨於我身；我所害怕的，卻迎面而來。

26 Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi”.

我沒有安寧，也沒有平靜，得不到休息，而只有煩惱。