Jobi 29

1 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

ויסף איוב שאת משלו ויאמר׃

2 “Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

מי יתנני כירחי קדם כימי אלוה ישמרני׃

3 kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

בהלו נרו עלי ראשי לאורו אלך חשך׃

4 siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

כאשר הייתי בימי חרפי בסוד אלוה עלי אהלי׃

5 kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

בעוד שדי עמדי סביבותי נערי׃

6 kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

ברחץ הליכי בחמה וצור יצוק עמדי פלגי שמן׃

7 Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

בצאתי שער עלי קרת ברחוב אכין מושבי׃

8 të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

ראוני נערים ונחבאו וישישים קמו עמדו׃

9 princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

שרים עצרו במלים וכף ישימו לפיהם׃

10 zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

קול נגידים נחבאו ולשונם לחכם דבקה׃

11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

כי אזן שמעה ותאשרני ועין ראתה ותעידני׃

12 sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

כי אמלט עני משוע ויתום ולא עזר לו׃

13 Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

ברכת אבד עלי תבא ולב אלמנה ארנן׃

14 Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

צדק לבשתי וילבשני כמעיל וצניף משפטי׃

15 Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

עינים הייתי לעור ורגלים לפסח אני׃

16 isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

אב אנכי לאביונים ורב לא ידעתי אחקרהו׃

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

ואשברה מתלעות עול ומשניו אשליך טרף׃

18 Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

ואמר עם קני אגוע וכחול ארבה ימים׃

19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

שרשי פתוח אלי מים וטל ילין בקצירי׃

20 lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.

כבודי חדש עמדי וקשתי בידי תחליף׃

21 Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

לי שמעו ויחלו וידמו למו עצתי׃

22 Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

אחרי דברי לא ישנו ועלימו תטף מלתי׃

23 Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

ויחלו כמטר לי ופיהם פערו למלקוש׃

24 Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

אשחק אלהם לא יאמינו ואור פני לא יפילון׃

25 Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

אבחר דרכם ואשב ראש ואשכון כמלך בגדוד כאשר אבלים ינחם׃