Jobi 29

1 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

Job reprit sa parabole, et dit,

2 “Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

« Oh! si j'étais comme dans les mois d'autrefois, comme à l'époque où Dieu veillait sur moi;

3 kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

quand sa lampe brillait sur ma tête, et par sa lumière j'ai traversé les ténèbres,

4 siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

que j'étais dans la fleur de l'âge, quand l'amitié de Dieu était dans ma tente,

5 kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

quand le Tout-Puissant était encore avec moi, et mes enfants étaient autour de moi,

6 kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

quand mes pas étaient lavés au beurre, et le rocher a versé pour moi des flots d'huile,

7 Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

quand je suis sorti par la porte de la ville, quand j'ai préparé mon siège dans la rue.

8 të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

Les jeunes gens m'ont vu et se sont cachés. Le vieillard s'est levé et s'est mis debout.

9 princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

Les princes s'abstinrent de parler, et ont posé leur main sur leur bouche.

10 zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

La voix des nobles était étouffée, et leur langue collée au palais.

11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

Car lorsque l'oreille m'a entendu, elle m'a béni, et quand l'œil m'a vu, il m'a félicité,

12 sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

car j'ai délivré le pauvre qui criait, et l'orphelin aussi, qui n'avait personne pour l'aider,

13 Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

la bénédiction de celui qui était prêt à périr est venue sur moi, et j'ai fait en sorte que le cœur de la veuve chante de joie.

14 Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

Je me suis revêtu de la justice, et elle m'a habillé. Ma justice était comme une robe et un diadème.

15 Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

J'étais les yeux des aveugles, et des pieds aux boiteux.

16 isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

J'ai été un père pour les nécessiteux. J'ai fait des recherches sur la cause de celui que je ne connaissais pas.

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

J'ai brisé les mâchoires des injustes. et a arraché la proie de ses dents.

18 Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

Alors j'ai dit: « Je mourrai dans ma propre maison », Je compterai mes jours comme le sable.

19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

Ma racine s'étend jusqu'aux eaux. La rosée repose toute la nuit sur ma branche.

20 lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.

Ma gloire est fraîche en moi. Mon arc est renouvelé dans ma main.

21 Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

« Les hommes m'ont écouté, ils ont attendu, et j'ai gardé le silence pour mon conseil.

22 Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

Après mes paroles, ils n'ont plus parlé. Mon discours est tombé sur eux.

23 Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

Ils m'attendaient comme la pluie. Leurs bouches buvaient comme avec la pluie de printemps.

24 Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

Je leur ai souri quand ils n'avaient pas confiance. Ils n'ont pas rejeté la lumière de mon visage.

25 Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

J'ai choisi leur voie, et je me suis assis comme chef. J'ai vécu comme un roi dans l'armée, comme celui qui réconforte les personnes en deuil.