< Jobi 29 >

1 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:
And he repeated Job to take up discourse his and he said.
2 “Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,
Who? will he give me like months of long ago like [the] days [when] God he watched over me.
3 kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;
When made shine he lamp his over head my to light his I walked darkness.
4 siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,
Just as I was in [the] days of prime my in [the] intimacy of God on tent my.
5 kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;
While still [the] Almighty [was] with me [were] around me lads my.
6 kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.
When bathed steps my in curd and a rock it poured out beside me streams of oil.
7 Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,
When went out I [the] gate on [the] town in the public square I prepared seat my.
8 të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;
They saw me young men and they hid themselves and old [men] they rose they stood.
9 princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;
Chiefs they restrained words and a hand they put to mouth their.
10 zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.
[the] voice of Nobles they were hidden and tongue their to palate their it stuck.
11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,
For an ear it heard and it called blessed me and an eye it saw and it bore witness to me.
12 sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.
That I rescued [the] afflicted [who] cried for help and [the] fatherless and [the one whom] not a helper [belonged] to him.
13 Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.
[the] blessing of [one] about to perish On me it came and [the] heart of a widow I made sing for joy.
14 Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.
Righteousness I put on and it clothed me [was] like a robe and a turban justice my.
15 Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;
Eyes I was to the blind and [was] feet to the lame I.
16 isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.
[was] a father I to the needy [people] and a case at law of [the one whom] not I knew I investigated it.
17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.
And I broke! [the] jaws of [the] unrighteous and from teeth his I threw [the] prey.
18 Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;
And I said with nest my I will expire and like sand I will increase days.
19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;
Root my [is] opened to water and dew it will remain overnight on branch[es] my.
20 lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.
Honor my [is] new with me and bow my in hand my it will show newness.
21 Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.
To me people listened and they waited and they may be silent for counsel my.
22 Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.
After word my not they repeated and on them it dropped speech my.
23 Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.
And they waited like the rain for me and mouth their they opened wide for spring rain.
24 Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.
I laughed to them not they believed and [the] light of face my not they made fall!
25 Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.
I chose way their so I may sit [as] chief so I may dwell like a king among the troop[s] just as mourners someone comforts.

< Jobi 29 >