Jobi 29

1 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:

Moreover Job continued his discourse, and said:

2 “Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,

O that I were as in months past, In the days when God was my guardian;

3 kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;

When his lamp shined over my head, And when by his light I walked through darkness!

4 siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,

As I was in the autumn of my days, When the friendship of God was over my tent;

5 kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;

When the Almighty was yet with me, And my children were around me;

6 kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.

When I bathed my steps in milk, And the rock poured me out rivers of oil!

7 Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,

When I went forth to the gate by the city, And took my seat in the market-place,

8 të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;

The young men saw me and hid themselves, And the aged arose and stood.

9 princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;

The princes refrained from speaking, And laid their hand upon their mouth.

10 zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.

The nobles held their peace, And their tongue cleaved to the roof of their mouth.

11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,

When the ear heard me, then it blessed me; And when the eye saw me, it gave witness to me.

12 sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.

For I delivered the poor, when they cried; And the fatherless, who had none to help him.

13 Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.

The blessing of him that was ready to perish came upon me, And I caused the heart of the widow to sing for joy.

14 Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.

I clothed myself with righteousness, and it clothed itself with me; And justice was my robe and diadem.

15 Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;

I was eyes to the blind, And feet was I to the lame;

16 isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.

I was a father to the poor, And the cause of him I knew not I searched out;

17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.

And I broke the teeth of the wicked, And plucked the spoil from his jaws.

18 Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;

Then said I, “I shall die in my nest; I shall multiply my days as the sand.

19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;

My root is spread abroad to the waters, And the dew abideth on my branches.

20 lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.

My glory is fresh with me, And my bow gathereth strength in my hand.”

21 Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.

To me men gave ear, and waited, And kept silence for my counsel.

22 Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.

To my words they made no reply, When my speech dropped down upon them.

23 Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.

Yea, they waited for me as for the rain; They opened their mouths wide as for the latter rain.

24 Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.

If I smiled upon them, they believed it not; Nor did they cause the light of my countenance to fall.

25 Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.

When I came among them, I sat as chief; I dwelt as a king in the midst of an army, As a comforter among mourners.