< Jobi 29 >

1 Jobi e rifilloi ligjëratën e tij dhe tha:
约伯又接着说:
2 “Ah, sikur të isha si në muajt e së kaluarës, si në ditët kur Perëndia më mbronte,
惟愿我的景况如从前的月份, 如 神保守我的日子。
3 kur llamba e tij shkëlqente mbi kokën time dhe me dritën e saj ecja në mes të errësirës;
那时他的灯照在我头上; 我借他的光行过黑暗。
4 siç isha në ditët e pjekurisë sime, kur mendja e fshehtë e Perëndisë kujdesej për çadrën time,
我愿如壮年的时候: 那时我在帐棚中, 神待我有密友之情;
5 kur i Plotfuqishmi ishte akoma me mua dhe bijtë e mi më rrinin përqark;
全能者仍与我同在; 我的儿女都环绕我。
6 kur laja këmbët e mia në gjalpë dhe shkëmbi derdhte për mua rrëke vaji.
奶多可洗我的脚; 磐石为我出油成河。
7 Kur dilja ne drejtim të portës së qytetit dhe ngrija fronin tim në shesh,
我出到城门, 在街上设立座位;
8 të rinjtë, duke më parë, hiqeshin mënjanë, pleqtë ngriheshin dhe qëndronin më këmbë;
少年人见我而回避, 老年人也起身站立;
9 princat ndërprisnin bisedat dhe vinin dorën mbi gojë;
王子都停止说话, 用手捂口;
10 zëri i krerëve bëhej më i dobët dhe gjuha e tyre ngjitej te qiellza.
首领静默无声, 舌头贴住上膛。
11 veshi që më dëgjonte, më shpallte të lumtur, dhe syri që më shihte, dëshmonte për mua,
耳朵听我的,就称我有福; 眼睛看我的,便称赞我;
12 sepse çliroja të varfrin që klithte për ndihmë, dhe jetimin që nuk kishte njeri që ta ndihmonte.
因我拯救哀求的困苦人 和无人帮助的孤儿。
13 Bekimi i atij që ishte duke vdekur zbriste mbi mua dhe unë e gëzoja zemrën e gruas së ve.
将要灭亡的为我祝福; 我也使寡妇心中欢乐。
14 Isha i veshur me drejtësi dhe ajo më mbulonte; drejtësia ime më shërbente si mantel dhe si çallmë.
我以公义为衣服, 以公平为外袍和冠冕。
15 Isha sy për të verbërin dhe këmbë për çalamanin;
我为瞎子的眼, 瘸子的脚。
16 isha një baba për të varfrit dhe hetoja rastin që nuk njihja.
我为穷乏人的父; 素不认识的人,我查明他的案件。
17 I thyeja nofullat njeriut të keq dhe rrëmbeja gjahun nga dhëmbët e tij.
我打破不义之人的牙床, 从他牙齿中夺了所抢的。
18 Dhe mendoja: “Kam për të vdekur në folenë time dhe do të shumëzoj ditët e mia si rëra;
我便说:我必死在家中, 必增添我的日子,多如尘沙。
19 rrënjët e mia do të zgjaten në drejtim të ujërave, vesa do të qëndrojë tërë natën në degën time;
我的根长到水边; 露水终夜沾在我的枝上。
20 lavdia ime do të jetë gjithnjë e re tek unë dhe harku im do të fitojë forcë të re në dorën time”.
我的荣耀在身上增新; 我的弓在手中日强。
21 Të pranishmit më dëgjonin duke pritur dhe heshtnin për të dëgjuar këshillën time.
人听见我而仰望, 静默等候我的指教。
22 Mbas fjalës sime ata nuk përgjigjeshin, dhe fjalët e mia binin mbi ta si pika vese.
我说话之后,他们就不再说; 我的言语像雨露滴在他们身上。
23 Më prisnin ashtu si pritet shiu dhe hapnin gojën e tyre si për shiun e fundit.
他们仰望我如仰望雨, 又张开口如切慕春雨。
24 Unë u buzëqeshja kur kishin humbur besimin, dhe nuk mund ta pakësonin dritën e fytyrës sime.
他们不敢自信,我就向他们含笑; 他们不使我脸上的光改变。
25 Kur shkoja tek ata, ulesha si kryetar dhe rrija si një mbret midis trupave të tij, si një që ngushëllon të dëshpëruarit.
我为他们选择道路,又坐首位; 我如君王在军队中居住, 又如吊丧的安慰伤心的人。

< Jobi 29 >