< Jobi 28 >

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.
Отож, має срі́бло своє джерело́, і є місце для золота, де його чи́стять,
2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.
залізо береться із по́роху, з ка́меня мідь виплавляється.
3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.
Люди́на кладе для темно́ти кінця́, і докра́ю досліджує все, і шукає камі́ння у те́мряві та в смертній тіні:
4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.
ламає в копа́льні далеко від ме́шканця; забуті ногою люди́ни, ви́сять місця́, відда́лені від чоловіка.
5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.
Земля — хліб із неї похо́дить, а під нею пори́то, немов би огнем,
6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.
місце сапфі́ру — каміння її, й порох золота в ній.
7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.
Стежка туди — не знає її хижий птах, її око орли́не не бачило,
8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.
не ступала по ній молода звірина́, не ходив нею лев.
9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.
Чоловік свою руку по кре́мінь витя́гує, гори від кореня переверта́є,
10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.
пробива́є у скелях канали, і все дороге бачить око його!
11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.
Він зага́чує рі́ки від ви́ливу, а захо́вані речі виво́дить на світло.
12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?
Та де мудрість знахо́диться, і де́ місце розуму?
13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.
Люди́на не знає ціни їй, і вона у країні живих не знахо́диться.
14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.
Безо́дня говорить: „Вона не в мені!“і море звіщає: „Вона не зо мною!“
15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.
Щирого золота дати за неї не можна, і не ва́житься срі́бло ціною за неї.
16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.
Не важать за неї офі́рського золота, ні дорогого оні́ксу й сапі́ру.
17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.
Золото й скло — не рівня́ються в ва́ртості їй, і її не зміня́ти на по́суд із щирого золота.
18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.
Кора́лі й кришта́ль і не зга́дуються, а набу́ток премудрости — ліпший за пе́рли!
19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.
Не рівня́ється їй етіо́пський топа́з, і не ва́житься золото щире за неї.
20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?
А мудрість ізвідки прихо́дить, і де́ місце розуму?
21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.
Бо вона від очей усьо́го живого захо́вана, і від птаства небесного скрита вона.
22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.
Аваддо́н той і смерть промовляють: Ушима своїми ми чули про неї лиш чутку!
23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,
Тільки Бог розуміє дорогу її, й тільки Він знає місце її!
24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.
Бо Він аж на кінці землі придивля́ється, ба́чить під небом усім.
25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,
Коли́ Він чинив вагу ві́трові, а воду утво́рював мірою,
26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,
коли Він уста́ву складав для дощу та дороги для бли́скавки грому,
27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,
тоді Він побачив її та про неї повів, міцно поставив її та її дослідив!
28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.
І сказав Він люди́ні тоді: „Таж страх Господній — це мудрість, а ві́дступ від злого — це розум!“

< Jobi 28 >