Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Da, srebro ima žice, i zlato ima mjesto gdje se topi.

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Gvožðe se vadi iz praha, i iz kamena se topi mjed.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

Mraku postavlja meðu, i sve istražuje èovjek do kraja, i kamenje u tami i u sjenu smrtnom.

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Rijeka navre s mjesta svojega da joj niko ne može pristupiti; ali se odbije i odlazi trudom èovjeèjim.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

Iz zemlje izlazi hljeb, i pod njom je drugo, kao oganj.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

U kamenju je njezinu mjesto safiru, a ondje je prah zlatni.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

Te staze ne zna ptica, niti je vidje oko kragujevo;

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

Ne ugazi je mlado zvijerje, niti njom proðe lav.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

Na kremen diže ruku svoju; prevraæa gore iz dna.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

Iz stijene izvodi potoke, i svašta dragocjeno vidi mu oko.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Ustavlja rijeke da ne teku, i što je sakriveno iznosi na vidjelo.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Ali mudrost gdje se nalazi? i gdje je mjesto razumu?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

Ne zna joj èovjek cijene, niti se nahodi u zemlji živijeh.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

Bezdana veli: nije u meni; i more veli: nije kod mene.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Ne može se dati èisto zlato za nju, niti se srebro izmjeriti u promjenu za nju.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Ne može se cijeniti zlatom Ofirskim, ni dragim onihom ni safirom.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

Ne može se izjednaèiti s njom ni zlato ni kristal, niti se može promijeniti za zaklade zlatne.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

Od korala i bisera nema spomena, jer je vrijednost mudrosti veæa nego dragom kamenju.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

Ne može se s njom izjednaèiti topaz Etiopski, niti se može cijeniti èistijem zlatom.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Otkuda dakle dolazi mudrost? i gdje je mjesto razumu?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Sakrivena je od oèiju svakoga živoga, i od ptica nebeskih zaklonjena.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

Pogibao i smrt govore: ušima svojima èusmo slavu njezinu.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

Bog zna put njezin, i poznaje mjesto njezino.

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

Jer gleda do krajeva zemaljskih i vidi sve što je pod svijem nebom.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Kad davaše vjetru težinu, i mjeraše vodu mjerom,

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

Kad postavljaše zakon daždu i put munji gromovnoj.

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

Još je onda vidje i oglasi je, uredi je i pretraži je.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

A èovjeku reèe: gle, strah je Božji mudrost, i uklanjati se oda zla jest razum.