Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Ha una miniera l’argento, e l’oro un luogo dove lo si affina.

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Il ferro si cava dal suolo, e la pietra fusa dà il rame.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

L’uomo ha posto fine alle tenebre, egli esplora i più profondi recessi, per trovar le pietre che son nel buio, nell’ombra di morte.

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Scava un pozzo lontan dall’abitato; il piede più non serve a quei che vi lavorano; son sospesi, oscillano lungi dai mortali.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

Dalla terra esce il pane, ma, nelle sue viscere, è sconvolta come dal fuoco.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Le sue rocce son la dimora dello zaffiro, e vi si trova della polvere d’oro.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

L’uccello di rapina non conosce il sentiero che vi mena, né l’ha mai scorto l’occhio del falco.

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

Le fiere superbe non vi hanno messo piede, e il leone non v’è passato mai.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

L’uomo stende la mano sul granito, rovescia dalle radici le montagne.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

Pratica trafori per entro le rocce, e l’occhio suo scorge quanto v’è di prezioso.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Infrena le acque perché non gemano, e le cose nascoste trae fuori alla luce.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Ma la Sapienza, dove trovarla? E dov’è il luogo della Intelligenza?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

L’uomo non ne sa la via, non la si trova sulla terra de’ viventi.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

L’abisso dice: “Non è in me”; il mare dice: “Non sta da me”.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Non la si ottiene in cambio d’oro, né la si compra a peso d’argento.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Non la si acquista con l’oro di Ofir, con l’onice prezioso o con lo zaffiro.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

L’oro ed il vetro non reggono al suo confronto, non la si dà in cambio di vasi d’oro fino.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

Non si parli di corallo, di cristallo; la Sapienza val più delle perle.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

Il topazio d’Etiopia non può starle a fronte, l’oro puro non ne bilancia il valore.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Donde vien dunque la Sapienza? E dov’è il luogo della Intelligenza?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Essa è nascosta agli occhi d’ogni vivente, è celata agli uccelli del cielo.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

L’abisso e la morte dicono: “Ne abbiamo avuto qualche sentore”.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

Dio solo conosce la via che vi mena, egli solo sa il luogo dove dimora,

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

perché il suo sguardo giunge sino alle estremità della terra, perch’egli vede tutto quel ch’è sotto i cieli.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Quando regolò il peso del vento e fissò la misura dell’acque,

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

quando dette una legge alla pioggia e tracciò la strada al lampo dei tuoni,

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

allora la vide e la rivelò, la stabilì ed anche l’investigò.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

E disse all’uomo: “Ecco: temere il Signore: questa è la Sapienza, e fuggire il male è l’Intelligenza”.”