Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Certo l'argento ha la sua miniera, E l'oro un luogo [dove] è fuso.

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Il ferro si trae dalla polvere, E la pietra liquefatta [rende] del rame.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

[L'uomo] ha posto un termine alle tenebre, E investiga ogni cosa infino al fine; Le pietre che son nell'oscurità e nell'ombra della morte;

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

[Ove] i torrenti che il piè avea dimenticati scoppiano fuori, E impediscono che niuno vi stia appresso; Poi scemano, [e] se ne vanno per [opera de]gli uomini.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

La terra, che produce il pane, Disotto è rivolta sottosopra, [e] pare [tutta] fuoco.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Le pietre di essa [sono] il luogo degli zaffiri, E vi [è] della polvere d'oro.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

Niuno uccello rapace ne sa il sentiero, E l'occhio dell'avvoltoio non riguardò [mai] là.

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

I leoncini della leonessa non calcarono giammai [que' luoghi], Il leone non vi passò giammai.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

[L'uomo] mette la mano a' macigni; Egli rivolta sottosopra i monti fin dalla radice.

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

Egli fa de' condotti a' rivi per mezzo le rupi; E l'occhio suo vede ogni cosa preziosa.

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Egli tura i fiumi che non gocciolino, E trae fuori in luce le cose nascoste.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Ma la sapienza, onde si trarrà ella? E dov'è il luogo dell'intelligenza?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

L'uomo non conosce il prezzo di essa; Ella non si trova nella terra de' viventi.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

L'abisso dice: Ella non [è] in me; E il mare dice: Ella non [è] appresso di me.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Ei non si può dare oro per essa, Nè può pesarsi argento per lo prezzo suo.

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Ella non può essere apprezzata ad oro di Ofir, [Nè] ad onice prezioso, [nè] a zaffiro.

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

Nè l'oro, nè il diamante, non posson pareggiarla di prezzo; Ed alcun vasellamento d'oro fino [non può darsi] in iscambio di essa.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

[Appo lei] non si fa menzione di coralli, nè di perle; La valuta della sapienza [è] maggiore che quella delle gemme.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

Il topazio di Etiopia non la può pareggiar di prezzo; Ella non può essere apprezzata ad oro puro.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

Onde viene adunque la sapienza? E dove è il luogo dell'intelligenza?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Conciossiachè ella sia nascosta agli occhi d'ogni vivente, Ed occulta agli uccelli del cielo.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

[Il luogo del]la perdizione e la morte dicono: Noi abbiamo con gli orecchi [solo] udita la fama [di essa].

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

Iddio [solo] intende la via di essa, E conosce il suo luogo.

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

Perciocchè egli riguarda fino all'estremità della terra, Egli vede sotto tutti i cieli.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Quando egli dava il peso al vento, E pesava le acque a [certa] misura;

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

Quando egli poneva il suo ordine alla pioggia, E la via a' lampi de' tuoni;

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

Allora egli la vedeva, e la contava; Egli l'ordinava, ed anche l'investigava.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

Ma egli ha detto all'uomo: Ecco, il timor del Signore è la sapienza; E il ritrarsi dal male [è] l'intelligenza.