Jobi 28

1 “Me siguri ka një minierë për argjendin dhe një vend ku bëhet rafinimi i arit.

Il y a pour l’argent une mine d’où on le fait sortir, Et pour l’or un lieu d’où on l’extrait pour l’affiner;

2 Hekuri nxirret nga toka dhe guri i shkrirë jep bakrin.

Le fer se tire de la poussière, Et la pierre se fond pour produire l’airain.

3 Njeriu i jep fund territ dhe hulumton thellësitë më të mëdha në kërkim të gurëve të varrosur në terr dhe në hijen e vdekjes.

L’homme fait cesser les ténèbres; Il explore, jusque dans les endroits les plus profonds, Les pierres cachées dans l’obscurité et dans l’ombre de la mort.

4 Ai çel një pus larg vendbanimit, në vende të harruara nga këmbësorët; janë pezull dhe lëkunden larg njerëzve.

Il creuse un puits loin des lieux habités; Ses pieds ne lui sont plus en aide, Et il est suspendu, balancé, loin des humains.

5 Sa për tokën, prej asaj del buka, por nga poshtë është e trazuar nga zjarri.

La terre, d’où sort le pain, Est bouleversée dans ses entrailles comme par le feu.

6 Gurët e saj janë banesa e safirëve dhe përmbajnë pluhur ari.

Ses pierres contiennent du saphir, Et l’on y trouve de la poudre d’or.

7 Shpendi grabitqar nuk e njeh shtegun dhe as syri i skifterit nuk e ka parë kurrë.

L’oiseau de proie n’en connaît pas le sentier, L’œil du vautour ne l’a point aperçu;

8 Bishat e egra nuk e kanë përshkruar dhe as luani nuk ka kaluar kurrë andej.

Les plus fiers animaux ne l’ont point foulé, Le lion n’y a jamais passé.

9 Njeriu vë dorë mbi strallin dhe i rrëzon malet nga rrënjët.

L’homme porte sa main sur le roc, Il renverse les montagnes depuis la racine;

10 Hap galeri ndër shkëmbinj dhe syri i tij sheh gjithçka që është e çmuar.

Il ouvre des tranchées dans les rochers, Et son œil contemple tout ce qu’il y a de précieux;

11 Zë rrjedhat ujore që të mos rrjedhin, dhe nxjerr në dritë gjërat e fshehura.

Il arrête l’écoulement des eaux, Et il produit à la lumière ce qui est caché.

12 Po ku mund ta gjesh diturinë, dhe ku është vendi i zgjuarsisë?

Mais la sagesse, où se trouve-t-elle? Où est la demeure de l’intelligence?

13 Njeriu nuk ua di vlerën dhe ajo nuk gjendet mbi tokën e të gjallëve.

L’homme n’en connaît point le prix; Elle ne se trouve pas dans la terre des vivants.

14 Humnera thotë: “Nuk është tek unë”; deti thotë: “Nuk qëndron pranë meje”.

L’abîme dit: Elle n’est point en moi; Et la mer dit: Elle n’est point avec moi.

15 Nuk përftohet duke e shkëmbyer me ar të rafinuar as blihet duke peshuar argjend.

Elle ne se donne pas contre de l’or pur, Elle ne s’achète pas au poids de l’argent;

16 Nuk shtihet në dorë me arin e Ofirit, me oniksin e çmuar ose me safirin.

Elle ne se pèse pas contre l’or d’Ophir, Ni contre le précieux onyx, ni contre le saphir;

17 Ari dhe kristali nuk mund të barazohen me të dhe nuk këmbehet me enë ari të kulluar.

Elle ne peut se comparer à l’or ni au verre, Elle ne peut s’échanger pour un vase d’or fin.

18 Korali dhe kristali as që meritojnë të përmenden; vlera e diturisë është më e madhe se margaritarët.

Le corail et le cristal ne sont rien auprès d’elle: La sagesse vaut plus que les perles.

19 Topazi i Etiopisë nuk mund të barazohet dhe nuk mund të vlerësohet me ar të kulluar.

La topaze d’Éthiopie n’est point son égale, Et l’or pur n’entre pas en balance avec elle.

20 Por atëherë nga rrjedh dituria dhe ku e ka selinë zgjuarsia?

D’où vient donc la sagesse? Où est la demeure de l’intelligence?

21 Ajo u fshihet syve të çdo të gjalli, është e mbuluar për zogjtë e qiellit.

Elle est cachée aux yeux de tout vivant, Elle est cachée aux oiseaux du ciel.

22 Abadoni dhe vdekja thonë: “Kemi dëgjuar të flitet për të me veshët tona”.

Le gouffre et la mort disent: Nous en avons entendu parler.

23 Vetëm Perëndia njeh rrugën e saj, vetëm ai e di ku ndodhet,

C’est Dieu qui en sait le chemin, C’est lui qui en connaît la demeure;

24 sepse ai vë re skajet e tokës dhe sheh tërë ato që ndodhen nën qiejt.

Car il voit jusqu’aux extrémités de la terre, Il aperçoit tout sous les cieux.

25 Kur caktoi peshën e erës dhe u caktoi ujërave një masë,

Quand il régla le poids du vent, Et qu’il fixa la mesure des eaux,

26 kur bëri një ligj për shiun dhe një rrugë për vetëtimën e bubullimave,

Quand il donna des lois à la pluie, Et qu’il traça la route de l’éclair et du tonnerre,

27 atëherë pa dhe e tregoi, e vendosi dhe madje e hetoi,

Alors il vit la sagesse et la manifesta, Il en posa les fondements et la mit à l’épreuve.

28 dhe i tha njeriut: “Ja, të kesh frikë nga Zoti, kjo është dituri, dhe t’i largohesh së keqes është zgjuarsi””.

Puis il dit à l’homme: Voici, la crainte du Seigneur, c’est la sagesse; S’éloigner du mal, c’est l’intelligence.