Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

Y REASUMIÓ Job su discurso, y dijo:

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

Vive Dios, el cual ha apartado mi causa, y el Omnipotente, que amargó el alma mía,

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y [hubiere] hálito de Dios en mis narices,

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

Mis labios no hablarán iniquidad, ni mi lengua pronunciará engaño.

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Nunca tal acontezca que yo os justifique: hasta morir no quitaré de mí mi integridad.

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

Mi justicia tengo asida, y no la cederé: no [me] reprochará mi corazón en el tiempo de mi vida.

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

Porque ¿cuál es la esperanza del hipócrita, por mucho que hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

¿Oirá Dios su clamor cuando la tribulación sobre él viniere?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

¿Deleitaráse en el Omnipotente? ¿invocará á Dios en todo tiempo?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

Yo os enseñaré en orden á la mano de Dios: no esconderé lo que hay para con el Omnipotente.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

He aquí que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con fantasía?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

Esta es para con Dios la suerte del hombre impío, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

Si sus hijos fueren multiplicados, serán para el cuchillo; y sus pequeños no se hartarán de pan;

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

Los que le quedaren, en muerte serán sepultados; y no llorarán sus viudas.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

Si amontonare plata como polvo, y si preparare ropa como lodo;

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

Habrála él preparado, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

Edificó su casa como la polilla, y cual cabaña que el guarda hizo.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, mas él no será.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

Asirán de él terrores como aguas: torbellino lo arrebatará de noche.

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

Lo antecogerá el solano, y partirá; y tempestad lo arrebatará del lugar suyo.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

[Dios] pues descargará sobre él, y no perdonará: hará él por huir de su mano.

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

Batirán sus manos sobre él, y desde su lugar le silbarán.