Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

Y tornó Job a tomar su parábola, y dijo:

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

Vive el Dios que me quitó mi derecho; y el Omnipotente, que amargó mi alma:

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

Que todo el tiempo que mi alma estuviere en mí, y hubiere resuello de Dios en mis narices,

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

Mis labios no hablarán iniquidad: ni mi lengua pronunciará engaño.

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Nunca tal me acontezca, que yo os justifique: hasta morir no quitaré mi integridad de mí.

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

Mi justicia tengo asida, y no la aflojaré, no se avergonzará mi corazón de mis días.

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Sea como el impío mi enemigo, y como el inicuo mi adversario.

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

Porque ¿qué es la esperanza del hipócrita, si mucho hubiere robado, cuando Dios arrebatare su alma?

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

¿Oirá Dios su clamor, cuando viniere sobre él la tribulación?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

¿Se deleitará en el Omnipotente? ¿llamará a Dios en todo tiempo?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

Yo os enseñaré lo que está en la mano de Dios: no esconderé lo que está acerca del Omnipotente.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

He aquí, que todos vosotros lo habéis visto: ¿por qué pues os desvanecéis con vanidad?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

Esta es la suerte del hombre impío acerca de Dios, y la herencia que los violentos han de recibir del Omnipotente.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

Si sus hijos fueren multiplicados, serán para la espada, y sus pequeños no se hartarán de pan.

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

Los que de ellos quedaren, en muerte serán sepultados, y sus viudas no llorarán.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

Sí amontonare plata como polvo, y si aparejare ropa como lodo:

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

Aparejará, mas el justo se vestirá, y el inocente repartirá la plata.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

Edificó su casa como la polilla, y como cabaña que hizo alguna guarda.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

El rico dormirá, mas no será recogido: abrirá sus ojos, y no verá a nadie.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

Asirán de él terrores como aguas: torbellino le arrebatará de noche.

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

Tomarle ha solano, e irse ha: y tempestad le arrebatará de su lugar.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

Y echará sobre él, y no perdonará: huyendo huirá de su mano.

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

Batirá sus manos sobre él, y desde su lugar le silbará.