Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

E proseguiu Job em proferir o seu dito, e disse:

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

Vive Deus, que desviou a minha causa, e o Todo-poderoso, que amargurou a minha alma.

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

Que, emquanto em mim houver alento, e o sopro de Deus nos meus narizes,

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

Não fallarão os meus labios iniquidade, nem a minha lingua pronunciará engano.

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Longe de mim que eu vos justifique: até que eu expire, nunca apartarei de mim a minha sinceridade.

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

A minha justiça me apegarei e não a largarei: não me remorderá o meu coração em toda a minha vida.

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Seja como o impio o meu inimigo, e o que se levantar contra mim como o perverso.

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

Porque qual será a esperança do hypocrita, havendo sido avaro, quando Deus lhe arrancar a sua alma?

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

Porventura Deus ouvirá o seu clamor, sobrevindo-lhe a tribulação?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

Ou deleitar-se-ha no Todo-poderoso? ou invocará a Deus em todo o tempo?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

Ensinar-vos-hei ácerca da mão de Deus, e não vos encobrirei o que está com o Todo-poderoso.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

Eis que todos vós já o vistes: porque pois vos desvaneceis na vossa vaidade?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

Esta pois é a porção do homem impio para com Deus, e a herança, que os tyrannos receberão do Todo-poderoso.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

Se os seus filhos se multiplicarem, será para a espada, e os seus renovos se não fartarão de pão.

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

Os que ficarem d'elle na morte serão enterrados, e as suas viuvas não chorarão.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

Se amontoar prata como pó, e apparelhar vestidos como lodo;

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

Elle os apparelhará, porém o justo os vestirá, e o innocente repartirá a prata.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

E edificará a sua casa como a traça, e como o guarda que faz a cabana.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

Rico se deita, e não será recolhido: seus olhos abre, e elle não será.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

Pavores se apoderam d'elle como aguas: de noite o arrebatará a tempestade.

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

O vento oriental o levará, e ir-se-ha, e o tempestuoso o arrebatará do seu logar.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

E Deus lançará isto sobre elle, e não lhe poupará; irá fugindo da sua mão.

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

Cada um baterá contra elle as palmas das mãos, e do seu logar o assobiará.