Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

ヨブまた語を繼ぎていはく

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

われに義しき審判を施したまはざる神 わが心魂をなやまし給ふ全能者此神は活く

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

（わが生命なほ全くわれの衷にあり 神の氣息なほわが鼻にあり）

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

わが口は惡を言ず わが舌は謊言を語らじ

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

我決めて汝等を是とせじ 我に死るまで我が罪なきを言ことを息じ

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

われ堅くわが正義を持ちて之を棄じ 我は今まで一日も心に責られし事なし

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

我に敵する者は惡き者と成り我を攻る者は義からざる者と成るべし

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

邪曲なる者もし神に絶れその魂神を脱とらるるに於ては何の望かあらん

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

かれ艱難に罹る時に神その呼號を聽いれたまはんや

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

かれ全能者を喜こばんや 常に神を龥んや

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

われ神の御手を汝等に敎へん 全能者の道を汝等に隱さじ

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

視よ汝等もみな自らこれを觀たり 然るに何ぞ斯愚蒙をきはむるや

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

惡き人の神に得る分 強暴の人の全能者より受る業は是なり

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

その子等蕃れば劍に殺さる その子孫は食物に飽ず

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

その遺れる者は疫病に斃れて埋められ その妻等は哀哭をなさず

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

かれ銀を積こと塵のごとく衣服を備ふること土のごとくなるとも

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

その備ふる者は義き人これを着ん またその銀は無辜者これを分ち取ん

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

その建る家は蟲の巣のごとく また番人の造る茅家のごとし

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

彼は富る身にて寢臥し重ねて興ること無し また目を開けば即ちその身きえ亡す

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

懼ろしき事大水のごとく彼に追及き 夜の暴風かれを奪ひ去る

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

東風かれを颺げて去り 彼をその處より吹はらふ

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

神かれを射て恤まず 彼その手より逃れんともがく

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

人かれに對ひて手を鳴し 嘲りわらひてその處をいでゆかしむ