Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

Giobbe continuò a dire:

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

Per la vita di Dio, che mi ha privato del mio diritto, per l'Onnipotente che mi ha amareggiato l'animo,

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

finché ci sarà in me un soffio di vita, e l'alito di Dio nelle mie narici,

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

mai le mie labbra diranno falsità e la mia lingua mai pronunzierà menzogna!

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

Lungi da me che io mai vi dia ragione; fino alla morte non rinunzierò alla mia integrità.

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

Mi terrò saldo nella mia giustizia senza cedere, la mia coscienza non mi rimprovera nessuno dei miei giorni.

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

Sia trattato come reo il mio nemico e il mio avversario come un ingiusto.

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

Che cosa infatti può sperare l'empio, quando finirà, quando Dio gli toglierà la vita?

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

Ascolterà forse Dio il suo grido, quando la sventura piomberà su di lui?

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

Porrà forse la sua compiacenza nell'Onnipotente? Potrà forse invocare Dio in ogni momento?

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

Io vi mostrerò la mano di Dio, non vi celerò i pensieri dell'Onnipotente.

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

Ecco, voi tutti lo vedete; perché dunque vi perdete in cose vane?

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

Questa è la sorte che Dio riserva al malvagio e la porzione che i violenti ricevono dall'Onnipotente.

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

Se ha molti figli, saranno per la spada e i suoi discendenti non avranno pane da sfamarsi;

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

i superstiti li seppellirà la peste e le loro vedove non faranno lamento.

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

Se ammassa argento come la polvere e come fango si prepara vesti:

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

egli le prepara, ma il giusto le indosserà e l'argento lo spartirà l'innocente.

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

Ha costruito la casa come fragile nido e come una capanna fatta da un guardiano.

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

Si corica ricco, ma per l'ultima volta, quando apre gli occhi, non avrà più nulla.

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

Di giorno il terrore lo assale, di notte se lo rapisce il turbine;

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

il vento d'oriente lo solleva e se ne va, lo strappa lontano dal suo posto.

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

Dio lo bersaglia senza pietà; tenta di sfuggire alla sua mano.

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

Si battono le mani contro di lui e si fischia su di lui dal luogo dove abita.