Jobi 27

1 Jobi e mori fjalën përsëri dhe tha:

ויסף איוב שאת משלו ויאמר

2 “Ashtu si rron Perëndia që më ka hequr të drejtën time dhe i Plotfuqishmi që më ka hidhëruar shpirtin,

חי-אל הסיר משפטי ושדי המר נפשי

3 deri sa të ketë një frymë jete tek unë dhe të jetë fryma e Perëndisë në flegrat e hundës sime,

כי-כל-עוד נשמתי בי ורוח אלוה באפי

4 buzët e mia nuk do të thonë asnjë ligësi, as gjuha ime nuk ka për të shqiptuar asnjë gjë të rreme.

אם-תדברנה שפתי עולה ולשוני אם-יהגה רמיה

5 Nuk do të pranoj që ju keni të drejtë; deri në regëtimat e fundit nuk do të heq dorë nga ndershmëria ime.

חלילה לי אם-אצדיק אתכם עד-אגוע-- לא-אסיר תמתי ממני

6 Do të qëndroj i patundur në drejtësinë time, pa bërë lëshime; zemra nuk më qorton asnjë nga ditët e mia.

בצדקתי החזקתי ולא ארפה לא-יחרף לבבי מימי

7 Armiku im qoftë si njeriu i keq, dhe ai që ngrihet kundër meje ashtu si njeriu i padrejtë.

יהי כרשע איבי ומתקוממי כעול

8 Çfarë shprese mund të ketë në fakt i pabesi, edhe sikur të arrijë të sigurojë fitime, kur Perëndia i heq jetën?

כי מה-תקות חנף כי יבצע כי ישל אלוה נפשו

9 A do ta dëgjojë Perëndia britmën e tij, kur mbi të do të bjerë fatkeqësia?

הצעקתו ישמע אל-- כי-תבוא עליו צרה

10 A do t’i vërë kënaqësitë e tij vallë tek i Plotfuqishmi dhe do të kërkojë ndihmën e Perëndisë në çdo kohë?

אם-על-שדי יתענג יקרא אלוה בכל-עת

11 Do t’ju jap mësime mbi fuqinë e Perëndisë, nuk do t’ju fsheh qëllimet e të Plotfuqishmit.

אורה אתכם ביד-אל אשר עם-שדי לא אכחד

12 Por ju të gjithë i keni vënë re këto gjëra, pse, pra, silleni në mënyrë kaq të kotë?

הן-אתם כלכם חזיתם ולמה-זה הבל תהבלו

13 Ky është fati që Perëndia i rezervon njeriut të keq, trashëgimia që njerëzit që përdorin dhunën marrin nga i Plotfuqishmi.

זה חלק-אדם רשע עם-אל ונחלת עריצים משדי יקחו

14 Në rast se ka një numër të madh bijsh, këta i destinohen shpatës, dhe trashëgimtarët e tij nuk do të kenë bukë për t’u ngopur.

אם-ירבו בניו למו-חרב וצאצאיו לא ישבעו-לחם

15 Ata që do të mbijetojnë pas tij do të varrosen nga vdekja dhe të vejat e tyre nuk do të qajnë.

שרידיו במות יקברו ואלמנתיו לא תבכינה

16 Në rast se grumbullon argjend si pluhur dhe mbledh rrobe si baltë,

אם-יצבר כעפר כסף וכחמר יכין מלבוש

17 ai i grumbullon, por do t’i veshë i drejti, dhe argjendin do ta ndajë i pafajmi.

יכין וצדיק ילבש וכסף נקי יחלק

18 Ai ndërton shtëpinë e tij si një mole, si një kasolle që e ka bërë një rojtar.

בנה כעש ביתו וכסכה עשה נצר

19 I pasuri bie në shtrat, por nuk do të bashkohet me njerëzit e tij; hap sytë dhe nuk është më.

עשיר ישכב ולא יאסף עיניו פקח ואיננו

20 Tmerri e kap në befasi si ujërat; në mes të natës një furtunë e rrëmben tinëzisht.

תשיגהו כמים בלהות לילה גנבתו סופה

21 Era e lindjes e merr me vete dhe ai ikën, e fshin nga vendi i tij si një vorbull.

ישאהו קדים וילך וישערהו ממקמו

22 Ajo sulet kundër tij pa mëshirë, ndërsa ai kërkon në mënyrë të dëshpëruar të shpëtojë nga ajo dorë,

וישלך עליו ולא יחמל מידו ברוח יברח

23 njerëzia duartroket në mënyrë tallëse për të dhe fërshëllen kundër tij nga vendi ku ndodhet”.

ישפק עלימו כפימו וישרק עליו ממקמו